Isabelle - Charles Aznavour

Depuis longtemps mon coeur était à la retraite

Et ne pensait jamais de voir se réveiller

Mais au son de ta voix j’ai relevé la tête

Et l’amour m’a repris avant que d’y penser

Isabelle… mon amour

Comme on passe les doigts entre l’arbre et l'écorce

L’amour s’est infiltré s’est glissé sous ma peau

Avec tant d’insistance et avec tant de force

Que je n’ai plus depuis ni calme ni repos

Isabelle… mon amour

Les heures près de toi fuient comme des secondes

Les journées loin de toi ressemblent à des années

Qui donnent à mon amour un goût de fin du monde

Elles troublent mon corps autant que ma pensée

Isabelle… mon amour

Tu vis dans la lumière et moi dans les coins sombres

Car tu te meurs de vivre et je me meurs d’amour

Je me contenterais de caresser ton ombre

Si tu voulais m’offrir ton destin pour toujours

Isabelle… mon amour

Mijn hart was al lang met pensioen

En had er nooit aan gedacht om wakker te worden

Maar bij het geluid van je stem tilde ik mijn hoofd op

En liefde nam me terug voordat ik erover nadacht

Isabelle... mijn liefste

Alsof we met onze vingers tussen de boom en de schors gaan

Liefde sijpelde onder mijn huid

Met zoveel aandrang en met zoveel kracht

Dat ik sindsdien geen rust of rust meer heb gehad

Isabelle... mijn liefste

Uren dichtbij je glijden weg als seconden

De dagen weg van jou voelen als jaren

Dat laat mijn liefde smaken als het einde van de wereld

Ze verontrusten mijn lichaam net zoveel als mijn geest

Isabelle... mijn liefste

Jij leeft in het licht en ik woon in de donkere hoeken

Want jij sterft om te leven en ik sterf om lief te hebben

Ik zou gewoon je schaduw strelen

Als je me je lot voor altijd zou geven

Isabelle... mijn liefste