De La Scène À La Seine - Charles Aznavour

De la scène à la Seine

Du néon au néant

Elle a couru certaine

Et noyer des tourments

Et stopper la gangrène

Des outrages du temps

Avant que ne survienne

L'âge et le poids des ans

Sortie de la misère

Courageuse elle avait

Gravi comme un calvaire

Les marches du succès

De triomphe en victoire

Coeur léger ou coeur lourd

Elle avait à la gloire

Sacrifié ses amours

De la scène à la Seine

Elle a couru sans peur

Pour laisser souveraine

A ses admirateurs

L’image d’une reine

Le timbre d’une voix

Comme un chant de sirène

Pour qu’on ne l’oublie pas

Elle traînait livide

De miroir en miroir

En découvrant ses rides

Camouflées sous les fards

Sa vie lui semblait vide

Sous son air triomphal

Car la gloire est perfide

Car la gloire fait mal

De la scène à la Seine

Elle a fait sa sortie

Emportant ses migraines

Et ses traits de génies

Telle une tragédienne

Drapée dans sa folie

Elle a franchi sans peine

Les portes de la nuit

De rengaine en rengaine

Elle avait négligé

Autant qu’on s’en souvienne

Amour et vie privée

Mais à l'âge incertaine

Ou l’on compte les ans

Les choses semblent vaines

Sans hommes et sans enfants

En lettre de lumière

Son destin s’est écrit

Demain la presse entière

Retouchera sa vie

Trois colonnes à la une

Dix pages à l’intérieur

La mort est opportune

En noir et en couleur

On la dira plus grande

Et belle dans sa mort

Bâtissant sa légende

On écrira encore

Elle a marché sereine

Suivant sa destiné

De la scène à la Seine

Pour la prospérité

Van het podium naar de Seine

Van neon naar niets

Ze rende wat

En verdrinken kwellingen

En stop de gangreen

Schanddaden van de tijd

Voordat het gebeurt

Leeftijd en gewicht van jaren

uit de ellende

Moedig had ze

Klim als een Calvarie

De stappen naar succes

Van triomf naar overwinning

Licht hart of zwaar hart

Ze moest beroemd worden

Zijn liefdes opgeofferd

Van het podium naar de Seine

Ze rende zonder angst

Soeverein verlaten

Aan zijn bewonderaars

Het beeld van een koningin

Het timbre van een stem

Als een sirenenlied

Zodat we het niet vergeten

Ze liep razend

Van spiegel naar spiegel

Door zijn rimpels te ontdekken

Gecamoufleerd onder make-up

Zijn leven voelde leeg

Onder zijn triomfantelijke lucht

Want glorie is verraderlijk

Omdat roem pijn doet

Van het podium naar de Seine

Ze maakte haar weg naar buiten

Zijn migraine wegnemen

En zijn geniale eigenschappen

Als een tragische actrice

Gehuld in haar waanzin

Ze stak gemakkelijk over

De poorten van de nacht

Van refrein naar refrein

Ze had verwaarloosd

Zolang we ons herinneren

Liefde en privéleven

Maar op een onzekere leeftijd

Waar tellen we de jaren

dingen lijken tevergeefs

Zonder mannen en zonder kinderen

In brief van licht

Zijn lot was geschreven

Morgen de hele pers

Zal zijn leven retoucheren

Drie kolommen vooraan

Tien pagina's binnen

De dood komt op tijd

In zwart en in kleur

We zullen zeggen dat het groter is

En mooi in haar dood

zijn legende bouwen

We zullen weer schrijven

Ze liep sereen

Zijn lot volgen

Van het podium naar de Seine

voor welvaart