Au Nom De La Jeunesse - Charles Aznavour

Au nom de la jeunesse, aux saisons des beaux jours

Mes jeunes idées courent étaler leurs faiblesses

Au soleil de l’amour, au nom de la jeunesse

Aux printemps tourmentés de mes tendres années

Se vautre ma paresse dans la fraîche rosée.

D’un autre idéalisme dans un nouveau décor

Le romantisme est mort, vive le romantisme

Qui en renaît plus fort et porte la tignasse

Qu’il te plaît à porter, car présent ou passé

Le coeur reste à sa place mais il bat, syncopé.

Au nom de la jeunesse, au jardin de ses fleurs

Je n’ai pas de couleur, je n’ai que ma détresse

Que l’on prend pour fureur.

Au nom de la jeunesse, je cherche à effacer

Tout un monde empesé par besoin de tendresse

Et par soif d'être aimé et ce qui me diffère

C’est qu’avec des chansons, je rythme mes passions

Pour faire à ma manière une révolution

Et chante mes problèmes et dors ici ou là

Le monde est sous mes pas et je vis comme j’aime

Et l’amour est sans loi.

Au nom de la jeunesse, au cri de «Liberté !»

Je me laisse brûler à la tendre caresse

Du feu de l’amitié.

Au nom de la jeunesse, je ressemble surtout

À un jeune chien fou qui sans maître et sans laisse

Veut vivre comme un loup.

En condamnant la guerre, je deviens inquiétant

Et surtout déroutant par mon vocabulaire

Qu’est celui d’un enfant, je suis fait de souffrance

Je veux garder encore et toujours en mon corps

La grâce de l’enfance jusqu’au jour de ma mort.

Au nom de la jeunesse, avant que disparaisse de ma vie l'âge d’or.

In de naam van de jeugd, in de seizoenen van mooi weer

Mijn jonge ideeën rennen om hun zwakheden te tonen

In de zon van liefde, in de naam van de jeugd

Naar de gekwelde bronnen van mijn jonge jaren

wentelt mijn luiheid in de koele dauw.

Van een ander idealisme in een nieuwe setting

Romantiek is dood, leve de romantiek

Wie wordt er sterker uit geboren en draagt ​​de bos haar

Of je het nu leuk vindt om te dragen, want heden of verleden

Het hart blijft op zijn plaats, maar het klopt, syncopisch.

In de naam van de jeugd, in de tuin van zijn bloemen

Ik heb geen kleur, ik heb alleen mijn nood

Die we voor woede beschouwen.

In naam van de jeugd probeer ik te wissen

Een hele wereld gebukt onder de behoefte aan tederheid

En door dorst om bemind te worden en wat mij onderscheidt?

Het is dat ik met liedjes mijn passies accentueer

Om op mijn eigen manier een revolutie te maken

En zing mijn problemen en slaap hier of daar

De wereld ligt onder mijn voeten en ik leef zoals ik wil

En liefde is wetteloos.

In de naam van de jeugd, tot de kreet van "Vrijheid!"

Ik liet mezelf branden bij de tedere streling

Van het vuur van vriendschap.

In de naam van de jeugd, ik zie er meestal uit als

Aan een gekke jonge hond die zonder baas en zonder riem

Wil leven als een wolf.

Door de oorlog te veroordelen, word ik verontrustend

En vooral verwarrend door mijn vocabulaire

Wat is een kind, ik ben gemaakt van pijn

Ik wil stil en altijd in mijn lichaam blijven

Genade uit mijn kindertijd tot de dag dat ik sterf.

In de naam van de jeugd, voordat de gouden eeuw uit mijn leven verdwijnt.