A Ma Femme - Charles Aznavour

Quand le soc de roc de saisons

Sur nos visages et sur nos fronts

Aura creus de lourds sillons

De rides

Quand nos enfants ayant grandi

Auront abandonn le nid

Laissant nos curs affaiblis

Le vide

Quand nos gestes seront plus lents

Que nous verrons pass le temps

Avec un air trangement

Lucide

Quand nous n’aurons plus d’avenir

Nous remuerons des souvenirs

Terre qui ne peut devenir

Aride

Quand pas lents et incertains

Nous visiterons des jardins

Qui comme nos fronts seront peints

De givre

Quand au prix de milliers d’effort

Nous chercherons sans doute encore

A tuer le temps dj mort

De vivre

Quand nous ne serons dsormais

Que deux vies lies sans projet

Nous ouvrirons avec regret

Le livre

Que nous aurons au fil des ans

Crit sur les pages du temps

Ou deux mots manqueront pourtant:

A suivre

Quand enfin la vie parcourue

Pret a entrer dans l’inconnu

Je te regarderai perdue

Et bleme

Quand dans ton regard je verrai

Que sans notre amour dsormais

Tes jours ne seront plus jamais

Les memes

Quand mes yeux ne verront plus rien

Que ma main cherchera ta main

A l’heure o parler sera un

Problme

Aprs avoir accept Dieu

Juste avant de fermer les yeux

Encore une fois si je peux

Je te dirai comme un adieu

Je t’aime

Wanneer de rotsploegschaar der seizoenen

Op ons gezicht en op ons voorhoofd

Aura groef zware voren

Rimpels

Als onze kinderen volwassen zijn

Zal het nest hebben verlaten

Ons hart verzwakt achterlatend

De leegte

Wanneer onze gebaren langzamer zullen zijn

Dat zullen we in de loop van de tijd zien

Met een vreemde blik

Lucide

Als we geen toekomst meer hebben

We zullen herinneringen oproepen

Land dat niet kan worden

gelachen om

Bij langzame en onzekere stappen

We zullen tuinen bezoeken

Wie houdt van onze voorhoofden zullen worden geverfd

vorst

Wanneer ten koste van duizenden inspanningen?

We zullen waarschijnlijk nog op zoek zijn

Om de tijd te doden die al dood is

Leven

Als we er niet meer zijn

Die twee levens verbonden zonder een project

We gaan met spijt open

Het boek

Dat zullen we in de loop der jaren hebben

Geschreven op de pagina's van de tijd

Of er zullen twee woorden ontbreken:

Wordt vervolgd

Toen het leven eindelijk reisde

Klaar om het onbekende in te gaan

Ik zal je verloren zien gaan

en bleek

Wanneer ik in jouw ogen zie

Dat zonder onze liefde nu

Je dagen zullen nooit meer zijn

Hetzelfde

Wanneer mijn ogen niets zien

Dat mijn hand jouw hand zal zoeken

Op het moment dat spreken een

Probleem

Na het accepteren van God

Net voordat je je ogen sluit

Nog een keer als ik mag

Ik zal afscheid van je nemen

Ik houd van je