Fremder Stern - Chakuza

Ich will echt mal wieder lächeln und versuch' es

Doch denke ständing nur an Schlechtes und nichts Gutes

Nun verfluchte ich selbst die Blätter dann am Ende eines Buches

Ein Gefängnis ohne Flucht, weil das Gedächnis es nicht zulässt

Für den Fall, den miese Kriesen, braucht nicht viel

Genügt ein Kopfsprung oder stolpere wieder über meine Lieblingslüge: Hoffnung

Hab schon morgens eine Fahne, man ich weiß leider bedenklich

Doch wer keine Sorgen oder Zweifel hat, Alter der denkt nicht

Diesen Abfuck kann man gar in Worte niemals fassen

Ich muss fallen, so tief fallen, um wieder Fortschritte zu machen

Ich schalt' auf still, um das Gewissen mal gewissenhaft zu säubern

Denn bedingungslose Freundschaft ist wie Wissenschaft von Träumern

Es gab mal eine Zeit, da hat Verzweiflung mich fast umgebracht

Aber ich hab’s einfach umgedreht und es zu Kunst gemacht

Besser wenn man einem im Gedächnis hängen bleibt

Leider sind Gedänkmälen für Menschen nur ein Gedenkfehler aus Stein

Diese Welt ist für mich echt ein fremder Stern

Ich sehe aus dem Fenster und erkenne sie nicht mehr

Alles verändert, kann’s selbst nicht erklären

Die Welt ist ein seltsamer Stern

Und schon immer wollte ich Strophen, wie ein Dichter verfassen

Doch kriege nicht mal ein Gedicht hin, absolut nichts hinterlassen

Doch egal wohin ich geh', ich seh' nie Sonne, nur die Regenwolken

Als ob es Gott wirklich gäbe und sie seinen Befehlen folgen

Ich will nicht mit dir reden, weil Esel mich beeinflusst

Und den Fehler gar nicht sehen, weil ich dir jeden verzeichen' muss

Das Licht erlischt, die Spur die verwischt, ha

Für immer Findernis und Resourcen gibt es nicht

Diese Welt ist für mich echt ein fremder Stern

Ich sehe aus dem Fenster und erkenne sie nicht mehr

Alles verändert, kann’s selbst nicht erklären

Die Welt ist ein seltsamer Stern

Ehrrr, fremd.

Viel zu weit weg.

Ganz fremder Stern

Ik wil echt weer lachen en het proberen

Maar denk altijd alleen aan slechte dingen en niets goeds

Nu vervloekte ik zelf de bladeren aan het einde van een boek

Een gevangenis zonder ontsnapping omdat het geheugen het niet toelaat

Voor het geval de waardeloze Kriesen niet veel nodig heeft

Is een hoofdduik genoeg of struikel ik weer over mijn favoriete leugen: hoop

Ik heb al een vlag in de ochtend, helaas weet ik dat het zorgwekkend is

Maar als je geen zorgen of twijfels hebt, denkt de oude man niet

Je kunt deze fuck-up nooit onder woorden brengen

Ik moet vallen, zo laag vallen om weer vooruitgang te boeken

Ik schakelde over naar stilte om gewetensvol mijn geweten te zuiveren

Omdat onvoorwaardelijke vriendschap is als de wetenschap van dromers

Er was een tijd dat wanhoop me bijna doodde

Maar ik heb het gewoon omgedraaid en er kunst van gemaakt

Beter als je vast komt te zitten in je geheugen

Helaas zijn gedenktekens voor mensen slechts een stenen herdenkingsfout

Deze wereld is echt een buitenlandse ster voor mij

Ik kijk uit het raam en herken haar niet meer

Alles is veranderd, kan het zelf niet verklaren

De wereld is een vreemde ster

En ik wilde altijd strofen schrijven als een dichter

Maar kan niet eens een gedicht schrijven, helemaal niets achterlaten

Maar waar ik ook ga, ik zie nooit de zon, alleen de regenwolken

Alsof God echt bestaat en ze zijn bevelen opvolgden

Ik wil niet met je praten omdat ezel me beïnvloedt

En zie de fout niet eens, want ik moet ze allemaal voor je tekenen

Het licht gaat uit, het spoor dat vervaagt, ha

Bevindingen en bronnen bestaan ​​niet voor altijd

Deze wereld is echt een buitenlandse ster voor mij

Ik kijk uit het raam en herken haar niet meer

Alles is veranderd, kan het zelf niet verklaren

De wereld is een vreemde ster

Euh, vreemdeling.

Veel te ver weg.

Totaal buitenaardse ster