Garden Of Eden - Celtic Woman

Oh, you ran through the garden of Eden, and what did you see?

Was it thrilling, fulfilling, and all it was cracked up to be?

Oh, you left her alone after placing a ring on her hand

Oh, you ran through the garden of Eden, you’re barred from this land

Now that woman you vowed to, she chased you out with a drum

And that love turned to anguish when all of her crying was done

And the ground broke beneath you, you lost everything that you know

Oh, you ran through the garden of Eden where no-one should go

If I could hold you for one more hour would you lie with me among the flowers?

I wrote you a letter every day, but the garden of Eden took my love away

And you begged for forgiveness you cried until no tears were left

But that woman of wisdom had wished for you only the best

Now your beard overgrown and dishevelled, you’re barely a man

Oh, you ran through the garden of Eden, run as fast as you can

If I could hold you for one more hour would you lie with me among the flowers?

I wrote you a letter every day, but the garden of Eden took my love away

There’s no pain in this garden, the sky it knows nothing but blue

But perfection is nothing when all she can think of is you

And you broke her to pieces, set fire to all that she built

Now you’re left in the garden alone, with nothing but guilt

If I could hold you for one more hour would you lie with me among the flowers?

I wrote you a letter every day, but the garden of Eden took my love away

If I could hold you for one more hour would you lie with me among the flowers?

I wrote you a letter every day, but the garden of Eden took my love away

But the garden of Eden took my love away

Oh, je rende door de tuin van Eden, en wat zag je?

Was het opwindend, bevredigend en alles wat het was om te zijn?

Oh, je liet haar alleen nadat je een ring om haar hand had gedaan

Oh, je rende door de tuin van Eden, je bent uitgesloten van dit land

Nu die vrouw aan wie je zwoer, ze joeg je weg met een trommel

En die liefde veranderde in angst toen al haar huilen was gedaan

En de grond brak onder je, je verloor alles wat je weet

Oh, je rende door de tuin van Eden waar niemand zou moeten gaan

Als ik je nog een uur zou kunnen vasthouden, zou je dan bij mij tussen de bloemen liggen?

Ik schreef je elke dag een brief, maar de tuin van Eden nam mijn liefde weg

En je smeekte om vergeving, je huilde totdat er geen tranen meer waren

Maar die vrouw van wijsheid had je alleen het beste toegewenst

Nu je baard overwoekerd en verward is, ben je amper een man

Oh, je rende door de tuin van Eden, ren zo snel als je kunt

Als ik je nog een uur zou kunnen vasthouden, zou je dan bij mij tussen de bloemen liggen?

Ik schreef je elke dag een brief, maar de tuin van Eden nam mijn liefde weg

Er is geen pijn in deze tuin, de lucht kent niets anders dan blauw

Maar perfectie is niets als ze alleen maar aan jou kan denken

En je brak haar aan stukken, stak alles in brand wat ze had gebouwd

Nu zit je alleen in de tuin, met alleen maar schuldgevoelens

Als ik je nog een uur zou kunnen vasthouden, zou je dan bij mij tussen de bloemen liggen?

Ik schreef je elke dag een brief, maar de tuin van Eden nam mijn liefde weg

Als ik je nog een uur zou kunnen vasthouden, zou je dan bij mij tussen de bloemen liggen?

Ik schreef je elke dag een brief, maar de tuin van Eden nam mijn liefde weg

Maar de tuin van Eden nam mijn liefde weg