Abismo (Hyperballad) - Celtas Cortos

Vivimos en la cima de un agreste monte

La belleza domina de aquí al horizonte

Cada mañana, yo me voy a un precipicio y lanzo lo que encuentro

Hay botellas, trastos, desperdicios

Es por huir de un mal presentimiento

Escapar es una forma de empezar el día…

Antes que despiertes ya he vuelto de ahí

Me puedo sentir feliz por estar a salvo y junto a ti (BIS)

Temprano, al alba, cuando nadie aún se levanta

Yo vuelvo a lo mismo: a tirar cosas al abismo

Escucho el ruido que ellas hacen al estrellarse

E imagino el sonido de mi cuerpo

Chocando seco contra el suelo…

Y mi cabeza al desgajarse se pregunta

¿Tendré los ojos ya cerrados o aún abiertos?

Antes que despiertes…

We leven op de top van een wilde berg

Schoonheid domineert van hier tot aan de horizon

Elke ochtend ga ik van een klif en gooi wat ik vind

Er zijn flessen, rommel, afval

Het is om weg te rennen van een slecht gevoel

Ontsnappen is een manier om de dag te beginnen...

Voordat je wakker wordt, ben ik terug van daar

Ik kan me gelukkig voelen om veilig en bij jou te zijn (BIS)

Vroeg in de ochtend, als er nog niemand op is

Ik ga terug naar hetzelfde: dingen in de afgrond gooien

Ik hoor het geluid dat ze maken als ze crashen

En ik stel me het geluid van mijn lichaam voor

Droog tegen de grond ploffend...

En als mijn hoofd eraf breekt, vraagt ​​het zich af

Zijn mijn ogen gesloten of nog open?

Voordat je wakker wordt...