Prima non sapevo - Caterina Caselli

Non pensare di spegnere la luce

Stare al buio, ferma non sarei capace

Io invece, vorrei riparlar di noi, di lei

Lei che veste al mattino il tuo bambino

Senti sui tetti l’aereo che passa

Ogni notte che vola un oceano

Quanti progetti esaltanti di viaggi

Che adesso in un attimo sfumano

No, noi non possiamo più

Restare insieme

Prima non sapevo, prima non volevo

Prima non sapevo, prima non volevo

Prima…

Prima di amarti, l’ultima volta

Io voglio dirti che non c’era altra scelta

Non dire niente, non far domande

Il suo sorriso adesso ti risponderà

Senti sui tetti la pioggia che cade più fitta

E che sembra una musica

Nei nostri petti incollati al respiro

Che cresce e si fonde nell’anima

Mai, ripensamenti

Dopo aver bloccato, dopo aver capito

Dopo aver bloccato, dopo aver capito

Dopo…

Dopo l’amore, di tanto in tanto

Allungherai le braccia e non mi avrai più accanto

In quel sorriso, che ci ha diviso

Un caso perché ho rinunciato a te

E quando il sole, incontra

Dopo l’aurora

Non cercarmi mai più da domani

E vedrai che col tempo ti allontani

Non badare se puoi, sentirai parlarti poi

Sai per quanti siamo stati solo amanti

Denk er niet aan om het licht uit te doen

In het donker blijven, zou ik nog steeds niet kunnen

Ik, aan de andere kant, zou graag over ons praten, over haar

Zij die je baby 's ochtends aankleedt

Hoor het vliegtuig voorbij komen op de daken

Elke nacht vliegt er een oceaan

Hoeveel spannende reisprojecten

Die nu in een oogwenk vervagen

Nee, we kunnen niet meer

Samen blijven

Voordat ik het niet wist, voordat ik het niet wilde

Voordat ik het niet wist, voordat ik het niet wilde

Voordat…

Voordat ik van je hou, de laatste keer

Ik wil je vertellen dat er geen andere keuze was

Zeg niets, stel geen vragen

Zijn glimlach zal je nu antwoorden

Voel de regen harder op de daken vallen

En dat lijkt op muziek

In onze borsten vastgelijmd aan de adem

Dat groeit en versmelt in de ziel

Nooit, bedenkingen

Na blokkeren, na begrip

Na blokkeren, na begrip

Na…

Na de liefde, van tijd tot tijd

Je strekt je armen uit en je hebt mij niet meer naast je

In die glimlach, die ons verdeelde

Toeval, want ik heb je opgegeven

En wanneer de zon elkaar ontmoet

Na de dageraad

Zoek me vanaf morgen nooit meer

En je zult zien dat je na verloop van tijd weggaat

Let niet op als je kunt, je hoort je later praten

Weet je hoeveel we gewoon geliefden zijn geweest