The Maid of Culmore - Cara Dillon

Leaving sweet lovely Derry for fair London town

There is no finer harbour all around can be found

Where the children each evening go down to the shore

And the joy bells are ringing for the maid of Culmore

The first time I met her she passed me by

And the next time that I met her she bid me goodbye

But the last time I met her it broke my heart sore

For she sailed out of Ireland and away from Culmore

If I had the power the storms for to rise

I would blow the wind high and I’d darken the skies

I would blow the wind higher and salt seas to roar

For the day that my darling sailed away from Culmore

To the far shore of Americay my love I 'll go seek

For it’s there I know no-one and no-one knows me

And if don’t find her I’ll return home no more

Like a pilgrim I’ll wander for the maid of Culmore

Het verlaten van de lieve, mooie Derry voor de eerlijke stad in Londen

Er is geen fijnere haven rondom te vinden

Waar de kinderen elke avond naar de kust gaan

En de vreugdeklokken luiden voor de meid van Culmore

De eerste keer dat ik haar ontmoette, liep ze me voorbij

En de volgende keer dat ik haar ontmoette, nam ze afscheid van me

Maar de laatste keer dat ik haar ontmoette, deed mijn hart pijn

Want ze zeilde uit Ierland en weg van Culmore

Als ik de kracht had om de stormen op te laten rijzen

Ik zou de wind hoog blazen en de lucht verduisteren

Ik zou de wind hoger blazen en de zoute zeeën laten brullen

Voor de dag dat mijn schat wegvoer van Culmore

Naar de verre kust van Amerika, mijn liefde, ik ga op zoek

Want het is daar Ik ken niemand en niemand kent mij

En als ik haar niet vind, ga ik niet meer naar huis

Als een pelgrim dwaal ik af naar de meid van Culmore