Garden Valley - Cara Dillon

This is really not my home

Oh where are you my lovely Jenny?

I’m afraid and all alone

There is no peace for me

And I’m sitting in the stranger’s room

Playing at the stranger’s table

Shining empty like the moon

There is no peace for me

But in the darkness struggle cold

I think about a garden valley

Gentle as the leaves unfold

Singing out along the Tay

Distant and so far away

There is no peace for me

I’m blinded by your city lights

I wander through these fearful places

The colours fade to black and white

There is no peace for me

And these are not the friends I know

These are not their smiling faces

A desert that no-one should know

There is no peace for me

But in the darkness struggle cold

I think about a garden valley

Gentle as the leaves unfold

Singing out along the Tay

Distant and so far away

There is no peace for me

Now I know and feel it well

Poor immigrants' deep sunken feeling

Standing at the gates of Hell

There is no peace for me

Burned out by their master’s greed

Cruel exile transportation

Robbed of every love and need

There is no peace for me

But in the darkness struggle cold

I think about a garden valley

Gentle as the leaves unfold

Singing out along the Tay

Distant and so far away

There is no peace for me

Dit is echt niet mijn huis

Oh waar ben je mijn lieve Jenny?

Ik ben bang en helemaal alleen

Er is geen vrede voor mij

En ik zit in de kamer van de vreemdeling

Spelen aan de tafel van de vreemdeling

Leeg schijnend als de maan

Er is geen vrede voor mij

Maar in de duisternis strijd koud

Ik denk aan een tuinvallei

Zacht als de bladeren zich ontvouwen

Zingen langs de Tay

Ver weg en zo ver weg

Er is geen vrede voor mij

Ik ben verblind door je stadslichten

Ik dwaal door deze angstaanjagende plekken

De kleuren vervagen naar zwart-wit

Er is geen vrede voor mij

En dit zijn niet de vrienden die ik ken

Dit zijn niet hun lachende gezichten

Een woestijn die niemand mag kennen

Er is geen vrede voor mij

Maar in de duisternis strijd koud

Ik denk aan een tuinvallei

Zacht als de bladeren zich ontvouwen

Zingen langs de Tay

Ver weg en zo ver weg

Er is geen vrede voor mij

Nu weet en voel ik het goed

Diep verzonken gevoel van arme immigranten

Staande aan de poorten van de hel

Er is geen vrede voor mij

Opgebrand door de hebzucht van hun meester

Wreed transport in ballingschap

Beroofd van elke liefde en behoefte

Er is geen vrede voor mij

Maar in de duisternis strijd koud

Ik denk aan een tuinvallei

Zacht als de bladeren zich ontvouwen

Zingen langs de Tay

Ver weg en zo ver weg

Er is geen vrede voor mij