There Were Roses - Cara Dillon

My song for you this evening

It’s not to make you sad

Nor for adding to the sorrows

Of this troubled northern land

But lately I’ve been thinking

And it just wont leave my mind

I’ll tell you of two friends one time

Who were both good friends of mine

Isaac he was Protestant

And Sean was Catholic born

But it never made a difference

For the friendship it was strong

And sometimes in the evening

When we heard the sound of drums

We said it wont divide us We will always be as one

There were roses, roses

There were roses

And the tears of a people ran together

It was on a Sunday morning

When the awful news came round

Another killing had been done

Just outside Newry Town

We knew that Isaac danced up there

We knew he liked the band

But when we heard that he was dead

We just could not understand

The fear it filled the countryside

There was fear in every home

When late at night a car came

Prowling round the Ryan Road

A Catholic would be killed tonight

To even up the score

Oh Christ, it’s young MacDonald

They have taken from the door

There were roses, roses

There were roses

And the tears of a people ran together

Isaac was my friend he cried

He begged them with his tears

But centuries of hatred

Have ears that do not hear

An eye for an eye

It was all that filled their minds

And another eye for another eye

Till everyone is blind

Now I don’t know where the moral is Or where this song should end

But I wonder just how many wars

Are fought between good friends

And those who give the orders

Are not the ones to die

It’s Scott and young MacDonald

And the likes of you and I There were roses, roses

There were roses

And the tears of a people ran together

Mijn lied voor jou vanavond

Het is niet om je verdrietig te maken

Noch om toe te voegen aan het verdriet

Van dit onrustige noordelijke land

Maar de laatste tijd heb ik nagedacht

En het gaat gewoon niet uit mijn gedachten

Ik zal je een keer over twee vrienden vertellen

Die allebei goede vrienden van mij waren

Isaac hij was protestant

En Sean was katholiek geboren

Maar het maakte nooit een verschil

Voor de vriendschap was het sterk

En soms 's avonds

Toen we het geluid van drums hoorden

We zeiden dat het ons niet zal verdelen. We zullen altijd als één zijn

Er waren rozen, rozen

Er waren rozen

En de tranen van een volk liepen samen

Het was op een zondagochtend

Toen het vreselijke nieuws kwam

Er was weer een moord gepleegd

Net buiten Newry Town

We wisten dat Isaac daar danste

We wisten dat hij de band leuk vond

Maar toen we hoorden dat hij dood was

We konden het gewoon niet begrijpen

De angst dat het het platteland vulde

Er was angst in elk huis

Toen 's avonds laat een auto kwam

Sluipend rond de Ryan Road

Er zou vanavond een katholiek worden vermoord

Om de score gelijk te maken

Oh Jezus, het is de jonge MacDonald

Ze hebben van de deur genomen

Er waren rozen, rozen

Er waren rozen

En de tranen van een volk liepen samen

Isaac was mijn vriend die hij huilde

Hij smeekte hen met zijn tranen

Maar eeuwen van haat

Heb oren die niet horen

Een oog voor een oog

Het was alles wat hun gedachten vulde

En nog een oog om een ​​ander oog

Tot iedereen blind is

Nu weet ik niet waar de moraal is of waar dit nummer moet eindigen

Maar ik vraag me af hoeveel oorlogen

Worden uitgevochten tussen goede vrienden

En degenen die de bevelen geven

Zijn niet degenen die sterven?

Het zijn Scott en de jonge MacDonald

En zoals jij en ik Er waren rozen, rozen

Er waren rozen

En de tranen van een volk liepen samen