Clarão - Caetano Veloso, Tom Veloso

Há um clarão infinito que posso enxergar

De vez em quando, me perco

Num pensamento qualquer que me devolve ao lugar

Onde ficamos bem perto

Havia um calmo mistério plantado no ar

Que se deitava nos dias

Dia através de um abraço veio a certeza de ter

A infinita alegria

Já não havia motivos pra eu me preocupar

O sol nascia bonito

E através da manhã, nós fomos o despertar

De um amor impossível

Er is een oneindige flits die ik kan zien

Van tijd tot tijd verdwaal ik

In elke gedachte die me terugbrengt naar de plaats

waar we heel dichtbij verbleven

Er was een kalm mysterie in de lucht geplant

Wie ging er op de dagen liggen?

Dag door een knuffel, ik was er zeker van dat ik

De oneindige vreugde

Er waren geen redenen meer om me zorgen te maken

De zon kwam prachtig op

En de hele ochtend gingen we wakker worden

Van een onmogelijke liefde