O Estrangeiro - Caetano Veloso

O pintor Paul Gauguin amou a luz da Baía de Guanabara

O compositor Cole Porter adorou as luzes na noite dela

A Baía de Guanabara

O antropólogo Claude Lévi-Strauss detestou a Baía de Guanabara

Pareceu-lhe uma boca banguela

E eu, menos a conhecera, mais a amara?

Sou cego de tanto vê-la, de tanto tê-la estrela

O que é uma coisa bela?

O amor é cego

Ray Charles é cego

Stevie Wonder é cego

E o albino Hermeto não enxerga mesmo muito bem

Uma baleia, uma telenovela, um alaúde, um trem?

Uma arara?

Mas era ao mesmo tempo bela e banguela a Guanabara

Em que se passara passa passará um raro pesadelo

Que aqui começo a contruir sempre buscando o belo e o Amaro

Eu não sonhei:

A praia de Botafogo era uma esteira rolante de areia branca e óleo diesel

Sob meus tênis

E o Pão de Açúcar menos óbvio possível

À minha frente

Um Pão de Açúcar com umas arestas insuspeitadas

À áspera luz laranja contra a quase não luz, quase não púrpura

Do branco das areias e das espumas

Que era tudo quanto havia então de aurora

Estão às minhas costas um velho com cabelos nas narinas

E uma menina ainda adolescente e muito linda

Não olho pra trás mas sei de tudo

Cego às avessas, como nos sonhos, vejo o que desejo

Mas eu não desejo ver o terno negro do velho

Nem os dentes quase-não-púrpura da menina

(Pense Seurat e pense impressionista

Essa coisa da luz nos brancos dente e onda

Mas não pense surrealista que é outra onda)

E ouço as vozes

Os dois me dizem

Num duplo som

Como que sampleados num Synclavier:

«É chegada a hora da reeducação de alguém

Do Pai, do Filho, do Espírito Santo, amém

O certo é louco tomar eletrochoque

O certo é saber que o certo é certo

O macho adulto branco sempre no commando

E o resto ao resto, o sexo é o corte, o sexo

Reconhecer o valor necessário do ato hipócrita

Riscar os índios, nada esperar dos pretos»

E eu, menos estrangeiro no lugar que no momento

Sigo mais sozinho caminhando contar o vento

E entendo o centro do que estão dizendo

Aquele cara e aquela:

É um desmascaro

Singelo grito:

«O rei está nu»

Mas eu desperto porque tudo cala frente ao fato de que o rei é mais bonito nu

E eu vou e amo o azul, o púrpura e o amarelo

E entre o meu ir e o do sol, um aro, um elo

(«Some may like a soft brazilian singer

But I’ve given up all attempts at perfection»)

De schilder Paul Gauguin hield van het licht van de baai van Guanabara

Componist Cole Porter hield van de lichten in haar nacht

De Guanabara-baai

De antropoloog Claude Lévi-Strauss had een hekel aan Guanabara Bay

Het leek wel een tandeloze mond

En ik, hoe minder ik haar kende, hoe meer ik van haar hield?

Ik ben blind van het zien van haar zo veel, van het hebben van haar ster

Wat is een mooi ding?

Liefde is blind

Ray Charles is blind

Stevie Wonder is blind

En albino Hermeto ziet niet zo goed

Een walvis, een soap, een luit, een trein?

Een ara?

Maar het was mooi en tandeloos tegelijk Guanabara

In welke het zal plaatsvinden, zal een zeldzame nachtmerrie voorbijgaan

Dat ik hier begin te bouwen, altijd op zoek naar het mooie en de Amaro

Ik heb niet gedroomd:

Het strand van Botafogo was een transportband van wit zand en dieselolie

onder mijn sneakers

En de minst voor de hand liggende Suikerbroodberg

Voor mij

Een Suikerbroodberg met onverwachte randen

Ruw oranje licht tegen bijna geen licht, bijna geen paars

Van het wit van het zand en het schuim

Dat was alles wat er was van de dageraad

Achter mij staat een oude man met haar in zijn neusgaten

Ze is een meisje dat nog een tiener is en heel mooi

Ik kijk niet achterom, maar ik weet alles

Blind binnenstebuiten, zoals in dromen, ik zie wat ik wil

Maar ik wil het zwarte pak van de oude man niet zien

Noch de bijna niet-paarse tanden van het meisje

(Denk Seurat en denk impressionistisch)

Dit ding van licht op de witte tand en zwaai

Maar denk niet surrealistisch, het is weer een golf)

En ik hoor de stemmen

De twee vertellen me

in een dubbel geluid

Alsof gesampled in een Synclavier:

"Het is tijd voor de heropvoeding van iemand"

Van de Vader, van de Zoon, van de Heilige Geest, amen

Het is juist gek om elektroshocks te nemen

Het recht is weten dat het recht gelijk heeft

De blanke volwassen man heeft altijd de leiding

En de rest van de rest, de seks is de snit, de seks

Erken de noodzakelijke waarde van de hypocriete daad

Sla de Indianen uit, verwacht niets van de zwarten»

En ik, minder een buitenlander in de plaats dan op dit moment

Ik ga meer alleen wandelen en de wind tellen

En ik begrijp de kern van wat ze zeggen

Die man is die:

Het is een ontmaskering

enkele kreet:

«De koning is naakt»

Maar ik word wakker omdat alles stil is in het aangezicht van het feit dat de koning knapper is naakt

En ik ga en hou van blauw, paars en geel

En tussen mijn broer en de zon, een rand, een link

("Sommigen houden misschien van een zachte Braziliaanse zangeres

Maar ik heb alle pogingen tot perfectie opgegeven»)