Drão - Caetano Veloso

Drão, o amor da gente é como um grão

Uma semente de ilusão

Tem que morrer pra germinar

Plantar n’algum lugar

Ressucitar no chão nossa semeadura

Quem poderá fazer, aquele amor morrer

Nossa caminha dura

Dura caminhada, pela estrada escura

Drão não pense na separação

Não despedace o coração

O verdadeiro amor é vão

Entende-se infinito, imenso monolito

Nossa arquitetura

Quem poderá fazer, aquele amor morrer

Nossa caminha dura, cama de tatame

Pela vida afora

Drão os meninos são todos sãos

Os pecados são todos meus

Deus sabe a minha confissão

Não há o que perdoar

Por isso mesmo é que há

De haver mais compaixão

Quem poderá fazer, aquele amor morrer

Se o amor é como um grão

Morre nasce trigo

Vive morre pão

Drão, Drão

Drão, onze liefde is als een korrel

Een zaadje van illusie

moeten sterven om te ontkiemen

ergens planten

Laat ons zaaien in de grond herleven

Wie kan die liefde laten sterven

onze harde wandeling

Hard lopen, op de donkere weg

Drão denkt niet aan de scheiding

Breek het hart niet

Ware liefde is ijdel

Het wordt begrepen oneindige, immense monoliet

onze architectuur

Wie kan die liefde laten sterven

Ons harde bed, tatami bed

voor het leven

Drão de jongens zijn allemaal gezond

Zonden zijn allemaal van mij

God kent mijn bekentenis

Er valt niets te vergeven

Daarom zijn er

Om meer compassie te hebben

Wie kan die liefde laten sterven

Als liefde als een korrel is

tarwe sterft is geboren

leven sterft brood

Drão, Drão