Clarice - Caetano Veloso

Há muita gente

Apagada pelo tempo

Nos papéis desta lembrança

Que tão pouco me ficou

Igrejas brancas

Luas claras na varandas

Jardins de sonho e cirandas

Foguetes claros no ar

Que mistério tem Clarice

Que mistério tem Clarice

Pra guardar-se assim tão firme, no coração

Clarice era morena

Como as manhãs são morenas

Era pequena no jeito

De não ser quase ninguém

Andou conosco caminhos

De frutas e passarinhos

Mas jamais quis se despir

Entre os meninos e os peixes

Entre os meninos e os peixes

Entre os meninos e os peixes

Do rio, do rio

Que mistério tem Clarice

Que mistério tem Clarice

Pra guardar-se assim tão firme, no coração

Tinha receio do frio

Medo de assombração

Um corpo que não mostrava

Feito de adivinhação

Os botões sempre fechados

Clarice tinha o recato

De convento e procissão

Eu pergunto o mistério

Que mistério tem Clarice

Pra guardar-se assim tão firme, no coração

Soldado fez continência

O coronel reverência

O padre fez penitência

Três novenas e uma trezena

Mas Clarice

Era a inocência

Nunca mostrou-se a ninguém

Fez-se modelo das lendas

Fez-se modelo das lendas

Das lendas que nos contaram as avós

Que mistério tem Clarice

Que mistério tem Clarice

Pra guardar-se assim tão firme, no coração

Tem que um dia

Amanhecia e Clarice

Assistiu minha partida

Chorando pediu lembranças

E vendo o barco se afastar de Amaralina

Desesperadamente linda, soluçando e lentamente

E lentamente despiu o corpo moreno

E entre todos os presentes

Até que seu amor sumisse

Permaneceu no adeus chorando e nua

Para que a tivesse toda

Todo o tempo que existisse

Que mistério tem Clarice

Que mistério tem Clarice

Pra guardar-se assim tão firme, no coração

er zijn veel mensen

gewist door de tijd

In de papieren van deze herinnering

Dat me zo weinig is gebleven

witte kerken

Lichte manen op balkons

Droomtuinen en ciranda's

Lichte raketten in de lucht

Wat een mysterie heeft Clarice

Wat een mysterie heeft Clarice

Om jezelf zo stevig te houden, in je hart

Clarice was brunette

Omdat de ochtenden brunettes zijn

Het was toch klein

Van bijna niemand zijn

wandelde met ons paden

Van fruit en vogels

Maar ik wilde me nooit uitkleden

Tussen de jongens en de vissen

Tussen de jongens en de vissen

Tussen de jongens en de vissen

Doe rio, doe rio

Wat een mysterie heeft Clarice

Wat een mysterie heeft Clarice

Om jezelf zo stevig te houden, in je hart

Ik was bang voor de kou

Angst om te achtervolgen

Een lichaam dat niet kwam opdagen

Gemaakt van giswerk

De knoppen altijd gesloten

Clarice had de bescheidenheid

De klooster en processie

Ik vraag het mysterie

Wat een mysterie heeft Clarice

Om jezelf zo stevig te houden, in je hart

soldaat salueerde

De kolonel buigt

De priester deed boete

Drie novenen en een treceen

Maar Clarice

Het was onschuld

Heeft zichzelf nooit aan iemand getoond

Maakte een model van legendes

Maakte een model van legendes

Van de legendes die onze grootmoeders ons vertelden

Wat een mysterie heeft Clarice

Wat een mysterie heeft Clarice

Om jezelf zo stevig te houden, in je hart

Het moet dag

Dageraad en Clarice

heb mijn wedstrijd gekeken

huilen vroeg om herinneringen

En de boot zien vertrekken vanuit Amaralina

Waanzinnig mooi, langzaam snikkend

En langzaam ontkleedde ik het donkere lichaam

En tussen alle aanwezigen

Tot je liefde weg is

Bleef in afscheid huilend en naakt

Zodat het alles had

Al de tijd die bestond

Wat een mysterie heeft Clarice

Wat een mysterie heeft Clarice

Om jezelf zo stevig te houden, in je hart