Вспомни забвения свет - Butterfly Temple

Свет убил меня, нет сил закрыть глаза

Моя судьба — богиня Тьмы, Убито Солнце в моей груди

Последний миг — как последний стон

Горит Земля под звёздным шатром

В кровавых травах голос затих

И Месяц в небе — стальным серпом

Полегших в сече братьев моих

Укроет ночь, сбережёт их сон,

А воздух дышит пеплом седым

И Марин голос — хрустальный звон

Последний миг, сколько длится он?

Сгоревший город и отчий дом

Стрибожьих внуков вздох гонит дым,

Последний выдох — предсмертный стон

И вот я вижу братьев моих, там, за Мостом, во тьме брезжит Свет,

А ночь трепещет чёрным крылом, и скроет пепел навеки мой след

И вот я вижу братьев моих, и яркий свет залил всё кругом…

Что осталось?

Лишь мгновение, тает Свет в воспоминаниях

Что нас ждёт?

Отдохновение, капли на воде забвения…

Het licht doodde me, geen kracht om mijn ogen te sluiten

Mijn lot is de godin van de duisternis, de zon wordt gedood in mijn borst

Het laatste moment is als de laatste kreun

De aarde brandt onder een sterrentent

In de bloederige kruiden stierf de stem weg

En de maan aan de hemel - een stalen sikkel

Mijn broers die in de dwarsdoorsnede vielen

Zal de nacht dekken, hun slaap redden,

En de lucht ademt grijze as

En de stem van Marin is een kristal dat rinkelt

Laatste moment, hoe lang duurt het?

Verbrande stad en vaders huis

De zucht van de kleinkinderen van Stribog drijft de rook op,

De laatste adem is een stervende kreun

En nu zie ik mijn broers, daar, achter de brug, in de duisternis, het licht daagt,

En de nacht beeft met een zwarte vleugel, en de as zal mijn spoor voor altijd verbergen

En nu zie ik mijn broers, en een helder licht overspoelde alles om me heen...

Wat is er over?

Een momentje, Licht smelt in herinneringen

Wat staat ons te wachten?

Rust, druppels op het water van de vergetelheid...