Наша кровь одной рекой - Butterfly Temple

Готов умереть глаза в глаза

Заманив тебя в сети, срывая слёзы с лица

Рвя твои раны, брызгая кровью из вен

Моля о пощаде, попадая в собственный плен

Не слыша биения сердца, обезумев от кровавой любви

По пояс в истоме, по локти в горячей крови!

Заманив себя в сети, срывая одежду и стыд

Распиная гвоздями, взгляд затуманила ты

Можно ждать избавленья, захлебнувшись криком в ночи

Колесо вожделенья покатилось по спицы в крови…

Не слыша биения сердца, обезумев от кровавой любви

По пояс в истоме, по локти в горячей крови!

Разве ты могла заранее знать, как будет лучше?

Смерть не будет ждать, в руках моих её оружье!

Страх в твоих глазах заменит сладкая свобода

Смерть не будет ждать — в моих обьятьях ты свободна

Сквозб терни звёзд наша кровь одной рекою

Сквозь реки слёз буду плыть с одной тобой

Сбрось страх и боль, разорви порочный круг

Я вдохну жизнь в синеву замёрзших губ

Откуда я?

Куда следы ведут?

Взгляд манит, обжигает и калечит

Магнит луны, последний поцелуй

Расправив крылья, не сутулят плечи…

Стеклянных взоров сплошная пелена…

Куда я?

След ведёт в трясину

Перед глазами до небес стена

Идя дорогами, меся ступнями глину

Завет храня, встречая чужаков

Заранее угадывая время

Когда пройдёт чреда сомнительных веков

И упадёт с души назойливое бремя!

Klaar om oog in oog te sterven

Heeft je in een netwerk gelokt, tranen van je gezicht gescheurd

Je wonden scheuren, bloed uit je aderen spatten

Smeken om genade, vallen in je eigen gevangenschap

Zonder het kloppen van het hart te horen, gek van bloedige liefde

Taille-diep in loomheid, elleboog-diep in heet bloed!

Jezelf in het netwerk lokken, kleren uittrekken en je schamen

Kruisigen met spijkers, je vertroebelde je ogen

Je kunt wachten op verlossing, stikkend in een kreet in de nacht

Het wiel van de lust rolde in bloed over de spaken...

Zonder het kloppen van het hart te horen, gek van bloedige liefde

Taille-diep in loomheid, elleboog-diep in heet bloed!

Hoe kon je van tevoren weten hoe het beter zou zijn?

De dood wacht niet, in mijn handen is zijn wapen!

Angst in je ogen zal worden vervangen door zoete vrijheid

De dood wacht niet - in mijn armen ben je vrij

Door de doornen van de sterren is ons bloed één rivier

Door de rivieren van tranen zal ik alleen met jou zwemmen

Verlicht angst en pijn, doorbreek de vicieuze cirkel

Ik zal leven blazen in het blauw van bevroren lippen

Waar kom ik vandaan?

Waar leiden de sporen naartoe?

De blik lonkt, brandt en kreupel

Maanmagneet, laatste kus

Nadat ze de vleugels hebben gespreid, zakken de schouders niet ...

Glazen ogen een doorlopende sluier...

Waar ben ik?

Het pad leidt naar een moeras

Er staat een muur voor mijn ogen

Lopend over de wegen, de klei knedend met je voeten

Het verbond nakomen, vreemden ontmoeten

De tijd voorspellen

Wanneer een reeks twijfelachtige eeuwen voorbijgaat

En een vervelende last zal van de ziel vallen!