Деды - Butterfly Temple

Не проси прощенья.

Чёрный ворох трав

Под снегами вечен.

Ветер-ледостав

Обнимает плечи сгоряча

Из колодца сердца с ключевой водой

Выплеснется осень вольною душой

Ты её без песен не встречай

Зиму — ночку-тёмнушку, сказку-зимодрёмушку пирогами встретила я Весну-ладу матушку, коло раду-пташечку умыла водицею я Огне-лето ярое кострами, пожарами проводила — вслед ворковала

Осень-грусень встретила, сумрачну, невеселу — горько я заплакала

Осень легла ладонью предков на головы нам

На багряных на покосах серебристый иней седины —

Мудрости покров

На высоких стенах сосен иглами мерещится оскал

Доблести веков

Обжигают языки воды.

Лихоманец круг-водоворот

Бала муть

В омут льётся памяти пожар, провожая мёртвых и живых

В вечный путь

Проведи ладонью — острый порох снег

Полоснёт по сердцу свежим ветром с рек

И обнимет плечи сгоряча

Из колодца сердца хлынет память слов

Чуткие колени на платке снегов

Осень эту песнями встречай

Зиму — стылу льдышечку угостила пышечкой, в гости к вёсне в санях возила

Вёсну — нос веснушечки, глаза хохотушечки всё с берёзки соком поила

Лето то купалося, в искрах кувыркалося — на заре его проводила

В сенях осень встретила, зябко стало, ветрено — тут я и заплакала…

Осень легла ладонью предков на головы нам

Погладив нежно, вернув нам тишину

Ведёт нас к мудрости истоку

Дорогой, вьющейся с востока

И уходящей прямо в Нави мглу

Дорога!

Осенний дождь — последний путь…

Укроет изморосью небо… Немые слёзы

Утопят сердце в грудь…

Ливень!

Покой их души…

Vraag niet om vergeving.

Zwarte hoop kruiden

Voor altijd onder de sneeuw.

ijskoude wind

Hartstochtelijk de schouders knuffelen

Uit de bron van het hart met bronwater

De herfst zal uitspatten met een vrije ziel

Je ontmoet haar niet zonder liedjes

Ik ontmoette de winter - een donkere nacht, een sprookjes-winterdroom met taarten; Lente-lada, moeder;

Ik ontmoette herfstparel, somber, verdrietig - ik huilde bitter

De herfst lag met de palm van onze voorouders op ons hoofd

Op karmozijnrood maaien, zilverachtige rijp van grijs haar -

Wijsheid dekking

Op de hoge muren van dennen verschijnt een grijns als naalden

Valor of Ages

Verbrand tongen van water.

Whirlpool Likhomanets

Bala bezinksel

Een vuur stroomt in de poel van herinnering en ziet de doden en de levenden weg

Op de eeuwige reis

Veeg met je handpalm - scherpe buskruitsneeuw

Zal in het hart snijden met een frisse wind uit de rivieren

En omhels zijn schouders in een woede

Uit de bron van het hart zal de herinnering aan woorden stromen

Gevoelige knieën op een sjaal van sneeuw

Ontmoet dit najaar met liedjes

In de winter, toen het ijs koud was, trakteerde ze me op een donut, ze nam me mee in een slee om de lente te bezoeken

Lente - de neus van een sproet, de ogen van een lachend meisje, allemaal gedrenkt sap van een berk

De zomer baadde toen, tuimelde in vonken - bij zonsopgang bracht ze het door

Ik ontmoette de herfst in de gang, het werd kil, winderig - toen huilde ik ...

De herfst lag met de palm van onze voorouders op ons hoofd

Zachtjes strelen, ons de stilte herstellend

Leidt ons naar de bron van wijsheid

Weg slingerend vanuit het oosten

En rechtdoor de Navi-duisternis in gaan

Weg!

Herfstregen is de laatste manier...

Zal de lucht bedekken met rijp ... Stille tranen

Verdrink het hart in de borst ...

Douche!

Gemoedsrust voor hen...