Тропа - Butterfly Temple

Ищя в листве следы невиданных зверей,

Янтарным блеском смол нанизывая бусы,

Сквозь заросли хлестающих по щекам ветвей,

Тропою мертвых шел, скрывая змей укусы.

Вслепую, по пятам, по лунной колее,

Скрипя клыками, нагоняя полночь,

С неистребимой жаждой прорваться по росе

К местам былинным, где протекает Колочь.

Зализывая раны, лежа на сырой земле,

Оскалившись, в упор разглядывая Смерти лико,

Истекший кровью, но живой вдвойне,

Я улыбнусь, сквозь нарастающие крики.

In het gebladerte zoeken naar sporen van onzichtbare dieren,

Kralen rijgen met een amberkleurige glans van harsen,

Door struikgewas van takken die op de wangen zwiepen,

Hij liep langs het pad van de doden en verborg slangenbeten.

Blindelings, op de hielen, op het maanspoor,

Knarsende hoektanden, middernacht inhalen,

Met een onverwoestbare dorst om door de dauw te breken

Naar de epische plaatsen waar Koloch stroomt.

De wonden likkend, liggend op de vochtige grond,

Zijn tanden ontbloot, puntloos kijkend naar het gezicht van de Dood,

Bloedend maar dubbel levend

Ik zal glimlachen door het groeiende geschreeuw heen.