Мгновение свободы - Butterfly Temple

На порогах

Волны-плети степь стреножат,

Гребни-скалы

Чешут гриву у Днепра.

Спит на волнах

Тень небесного шатра

Сон — подранок смерти-Мары,

Голос ветра в лунных листьях

Легче следа птичьей стаи,

Дальше

Непокорной мысли.

Мост-ладонь на последний берег

След звезды на водной пене

С последним вздохом пустота

Взойдет из семени надежды

И я коснусь рукой следов,

Забытых вещим богом прежде

Шаг до дороги, что растет без порога

Не зная начала, как древо — корней

Шаг до дороги от страха до бога

Ей имя — свобода, и я иду к ней

Ее руки ветром полны,

Из тревог — фата.

За спиною, словно волны

Жмутся к берегу, года

В той, в кой нет смерти —

С ней простой ответ

В час, когда бесцветным

Станет белый свет

Ничего не знать о мире

Обнимать траву ветрами

Танцевать в реке кострами

В каждом сердце видеть Ирий

Тоньше волоса моста я Вижу в Яви отраженье.

Мир побед и поражений

Словно в полдень тень растает

В миг, когда я стану

Замком птичьей стаи,

Ножнами для молний,

Стременем ручья,

Радуги подковой:

Именем без Слова —

Кем всегда был я На порогах

Волны-плети степь стреножат,

Чешут гриву у Днепра

Гребни-скалы.

Сон тревожит

Дрожь незваного утра

Мир прошел как сказка бога,

Ноша, что не взять в дом смерти, —

Ради мига со свободой

В танце древнем как с невестой

Ради мига со свободой

В танце древнем как с невестой

Op de drempels

Golven zweep de steppe hobbelen,

Ridge-rotsen

Ze krabben aan hun manen in de buurt van de Dnjepr.

Slapen op de golven

Schaduw van de hemelse tent

Slaap is een gewond dier van de dood - Maria,

De stem van de wind in de maanbladeren

Lichter dan het spoor van een zwerm vogels,

Verder

Opstandige gedachte.

Brugpalm naar de laatste kust

Sterrenspoor op waterschuim

Met de laatste adem, leegte

Zal opstaan ​​uit het zaad van hoop

En ik zal de sporen met mijn hand aanraken,

Vergeten door de profetische god eerder

Een stap naar de weg die groeit zonder drempel

Het begin niet kennen, zoals een boom - wortels

Stap op de weg van angst naar god

Haar naam is vrijheid, en ik ga naar haar

Haar handen zijn vol wind

Van angst - sluier.

Achter, als golven

Klamp je vast aan de kust, jaren

In degene waarin geen dood is -

Met haar een simpel antwoord

Op het uur dat het kleurloos is

Er zal een wit licht zijn

Weet niets over de wereld

Omarm het gras met de wind

Dans in de rivier met vreugdevuren

In elk hart om Iriy te zien

Dunner dan een haar van een brug, zie ik een weerspiegeling in Reveal.

Wereld van overwinningen en nederlagen

Alsof 's middags de schaduw zal smelten

Het moment dat ik word

Het kasteel van de vogelkudde,

Schede voor bliksem,

De stijgbeugel van de stroom

Regenboog hoefijzer:

Naam zonder Woord

Wie ik altijd ben geweest Op de drempel

Golven zweep de steppe hobbelen,

Ze krabben hun manen in de buurt van de Dnjepr

Ridge-rotsen.

Slaap verstoort

Rillingen van ongenode ochtend

De wereld ging voorbij als een sprookje van God,

Een last die niet naar het huis des doods kan worden gebracht -

Voor een moment met vrijheid

In een oude dans zoals bij een bruid

Voor een moment met vrijheid

In een oude dans zoals bij een bruid