A child and a shaman - Butterfly Temple

I gaze with agazement

At a world without name

Beneath cloudy raiment

From whence now I came

I hear as the grass grows

At soring’s tender hhard

My heart pumps green hillows

To every steam

Both:

A trouvere of a new May

In butterfly’s fane

I, m a note of the great lay

Composed by the main

Song of a Shaman:

A theme that is profound

I play at my ease

When wanderig spellbound

In ecstatic bliss

I dance like a moth with my senses numb

As did my feet in ancient times

To a million souls primeval rhymes

That from the inside beat my drum

They see just a shape cught in fire-lit spree

A wondroust image in essence nude

And envy yhic godlike solitude

(They, who) endorwed with gift of saying 'we'

Both:

Of nature unspoken we share different shapes

Of stellar sonata, of nightingale’s stayes

Yet face of each other we cannot descry

This 'Mirour de l’Omme' lies before our eyes!

Song of a Shaman:

A paradox’s door-man

A shepherd of dawn

With my hands I’m warming

The fiery glow

They attribute me wonders

Of ignorance’s van

Forsaking The Marvel

The on that is Man

Ik kijk met verbazing

In een wereld zonder naam

Onder bewolkte kleding

Waar kom ik nu vandaan

Ik hoor terwijl het gras groeit

Bij de tedere hhard

Mijn hart pompt groene heuvels

Op elke stoom

Beide:

Een pronkstuk van een nieuwe mei

In de lucht van de vlinder

Ik, ik ben een notitie van de grote lay

Samengesteld door de hoofdpersoon

Lied van een sjamaan:

Een thema dat diepgaand is

Ik speel op mijn gemak

Wanneer zwervend betoverd

In extatische gelukzaligheid

Ik dans als een mot met verdoofde zintuigen

Net als mijn voeten in de oudheid

Op een miljoen zielen oerrijmpjes

Dat van binnenuit op mijn trommel sloeg

Ze zien slechts een vorm die in een vuurverlichte stoet is betrapt

Een wonderbaarlijke afbeelding in essentie naakt

En jaloers op goddelijke eenzaamheid

(Zij, die) begiftigd met de gave om 'wij' te zeggen

Beide:

Van de natuur onuitgesproken delen we verschillende vormen

Van stellaire sonate, van nachtegaal's stayes

Maar elkaars gezicht kunnen we niet ontcijferen

Deze 'Mirour de l'Omme' ligt voor onze ogen!

Lied van een sjamaan:

De portier van een paradox

Een herder van de dageraad

Met mijn handen verwarm ik

De vurige gloed

Ze schrijven me wonderen toe

Van onwetendheid's busje

Het wonder verlaten

De aan dat is Man