Mephisto - Bushido

Zwischen all dem Schmutz und dem Abschaum damals in Berlin

Gab es diesen Jung’n

Es war seine Vision und kein Tagtraum, er wollt' es sich verdien’n

Und zwar aus gutem Grund

Seine Mutter war alleinerziehend, sein Bruder viel kleiner als er

Und genau deswegen mussten diese Scheine jetzt her

Doch sein Label wollte ihn nicht mehr bezahl’n

Also blieb ihm keine Wahl

Er fragte auf der Straße verzweifelt nach Beistand

Es wurde zu 'nem Wettlauf, der Junge vereinsamt

Die Schatten wurden größer und Lichtblicke rar

Der Raum wurde kalt, als Mephisto ihn sah

Er könnt' es für ihn klär'n, darauf gab er ihm sein Wort

«Denk an deine Zukunft, du willst weg von diesem Ort

Mach dich auf die Reise, dreh dich nicht mehr um

Hör nicht mehr auf andere, frag nicht mehr, warum

Du kannst haben, was du willst, gib mir einfach die Befehle

Ich will nicht viel von dir, nur am Ende deine Seele»

Der Junge überlegte, zu wenig sprach dagegen

Heute weiß er, damals trat der Teufel in sein Leben

Vergessen war’n die Tränen, er fühlte sich geborgen

Auf einmal musste er sich um die Zukunft nicht mehr sorgen

Der neue Sound Electro, der Junge aus dem Ghetto

Er wurde zum Geschäftsmann, aus Brutto wurde Netto

In Deutschland herrschte Chaos, er machte sich zum Staatsfeind

Die Rolle seines Lebens — Joker, Dark Knight

Jeder wollt' ihm nah sein, die Wörter wurden Gold

Blut, Schweiß und Trän'n, die Lawine kam ins Rollen

Die Seele war verkauft, der Junge stieg auf seinen Thron

Für viele ein Idol, doch seine Freiheit Illusion

Mephisto hatte Pläne, der König der Hyänen

Die Schlange, der Apfel im Garten von Eden

Die Kurve ging nach oben, die Wörter wurden Platin

Gewissensbisse gab’s nicht, wer Faxen machte, schlag ihn

Die Geister, die er rief, sie forderten Tribut

In den Köpfen diese Stimm’n, an den Händen dieses Blut

Die Nächte wurden länger, am Himmel keine Sterne

Egal, wohin er kommt, überall verbrannte Erde

Alles kalkuliert, denn am Ende war’s kein Glück

Es ging von der Skyline zum Bordstein zurück

Das Jahr 2007, am Ku’damm ein Plakat

Das ganze Land begriff jetzt, der Junge war am Start

Rekorde fall’n und plötzlich war der Himmel seine Grenze

Ein Leben ohne Limit, bis der Typ kommt mit der Sense

Wie sagt man so schön, Hochmut kommt meistens vor dem Fall

Und irgendwie war’s Karma auf einmal überall

Diese Dinge, die passierten, seine Mutter wurde krank

Vergessen war’n die Preise, keine Freude, nur noch Angst

Mephisto kam’s gelegen, denn Not macht ein’n verletzlich

Er gab sein Bestes, «Hör mal, mein Junge, komm und setz dich

Du kannst auf mich vertrau’n, ich lieb' dich wie ein Vater den Sohn

Gemeinsam machen wir jetzt Abermillion’n»

Er hörte, was er sagte, und tötete die Zweifel

Dem Teufel gegenüber, der Engel war zu leise

Mit jedem Tag verlor er sich selbst ein bisschen mehr

Denn nichts war so wie vorher, vergiftet war sein Herz

Betäubt und ohne Rücksicht, verzweifelt auf der Suche

Nicht leicht zu unterscheiden, das Böse von dem Guten

Er opferte fast alles fürs schnelle Leben, asap

Kettensägen Massaker, Heavy Metal Payback

Glaub mir, Zeiten ändern sich und plötzlich auch Mephisto

Verlockend war das Rampenlicht und langsam wurd' er schizo

Er wollte eine Bühne, seine Fratze auf der Leinwand

Riss die Zügel an sich, akzeptierte keinen Einwand

Ein Teufel und Diktator, nach außen immer höflich

Seine tausenden Gesichter zu durchschauen war nicht möglich

Ein Meister der Intrigen, gespalten seine Zunge

Der Schlüssel des Erfolges war schon immer nur der Junge

Und viele Jahre lief es, drehten sich die Rädchen

Bis zum ersten Februar, der Junge traf ein Mädchen

Sie würde vieles ändern und irgendwie geschah es

Dass sie an seiner Seite blieb, endlich etwas Wahres

Zwischen all den Lügen und finsteren Gestalten

Der Junge wurde Vater und nichts blieb mehr beim Alten

Mephisto säte Zwietracht und zog alle Register

Auf einmal war er Anwalt, Kläger sowie Richter

Es brach einem das Herz, den Jungen traf das Schicksal

Als seine Mutter starb, nur noch trauernde Gesichter

Er floh vor der Familie, es schlug Mephistos Stunde

Und alles, was er liebte, ging allmählich vor die Hunde

Er fing sich an zu streiten, im Endeffekt für gar nix

Versetzte das Mädchen in regelrechte Panik

Sie erkannte ihn nicht wieder, was war bloß aus ihm geworden?

Das letzte bisschen Hoffnung zwischen ihnen war gestorben

Sie fiel auf ihre Knie, zu viel Last auf ihren Schultern

Sie weinte, denn sie wusste ganz genau, wer daran schuld war

Doch niemand hörte zu, als sie warnte und flehte

Ein Engel ohne Flügel sang klare Gebete

Mephisto, der Teufel, ein Lügner ohnegleichen

Für die Seele dieses Jungen ging er wieder über Leichen

Die Ehe lag in Scherben, er hatte, was er wollte

Und ließ ihn nicht mehr los wie ein Wolf seine Beute

Und so kam es, dass der Schatten ein Stück mehr von ihm Besitz nahm

Zimmer gab es viele, aber niemand macht das Licht an

Egal, was er versuchte, er versank in Depression’n

Seine ständigen Begleiter waren Geister und Dämon'n

Er versagte sich dem Leben, weitermachen war nicht möglich

Die Frage, die ihn quälte: Weshalb war er nur so töricht?

Ihm fehlten seine Kinder, sein Mädchen, seine Mama

Am Telefon erfuhr der Junge, sie war wieder schwanger

Er musste sie zurückgewinn'n und wusste, was zu tun war

Der Einzige, der das nicht wollte, war sein falscher Bruder

Mephisto wurde zornig, als er davon erfuhr

Er wollte es verhindern, von Gewissen keine Spur

Die Waffen, die er nutzte, waren schrecklich egoistisch

Fassade noch zu wahren, war von jetzt an nicht mehr wichtig

Er ließ es darauf ankomm’n und sprengte seine Ketten

Erhob die Stimme jetzt, um die Familie zu retten

Das erste Mal seit Jahren bekam das Mädchen wirklich

Den gebührenden Respekt, denn wahre Liebe stirbt nicht

Die Narben saßen tief, doch der Feind war jetzt derselbe

Gemeinsam durch den Regen, den Sturm und auch die Kälte

Sie waren voller Zuversicht, mutig und entschlossen

Er gab ihr ein Versprechen und es wurde nicht gebrochen

Und da verlor Mephisto den Schrecken alter Tage

Krallen einer Ratte, schwarze Flügel wie ein Rabe

Seine Maske fiel, so sah man seine wahre Gestalt

Er war ein Monster aus Feuer, doch sein Atem war kalt

Es ging um Leben und Tod, der Junge zog in den Kampf

Des Teufels Pläne allesamt in den Boden gestampft

Fünfzehn Jahre später, der Junge fast vierzig

Fast alle seine Träume inzwischen verwirklicht

Kinder hat er fünf, Scheine hat er viele

Ehejahre sechs, geheiratet aus Liebe

Soloalben dreizehn, das Gold liegt im Keller

Talent bringt noch immer das Brot auf den Teller

Das Leben könnt' so schön sein, unbeschwert die Wege

Hätte nur Mephisto nicht noch immer seine Seele

Verschlossen und versenkt, verloren in den Tiefen des Ozeans

Er würde sogar mit dem Tod bezahl’n

Denn er hat keine Angst, nur weil sein Gegner vorher nie am Boden lag

Genau wie damals — David gegen Goliath

Die Stimmen der Engel, sie singen im Chor

Ihre Seelen, sie stiegen zum Himmel empor

Und erzählen Geschichten vom Teufel vor Ort

Wie ein Junge aus Leichtsinn fast alles verlor

Denn es gab Zeiten, da folgte er Mephisto wie blind

Hörte die Lügen immer wieder wie das Flüstern im Wind

Wurde genauso wie er, gab den Widerstand auf

Jetzt muss er vieles graderücken, weil ihm niemand mehr glaubt

So viele Menschen erniedrigt, sich unfair verhalten

Auf dem Weg ihres Erfolges liegen hunderte Leichen

Man schrieb und suchte die Fehler, die sie machten

Unmöglich, die Dinge aus der Ferne zu betrachten

Doch heute hat der Junge die nötige Distanz

Das Bild in der Gesamtheit ungeschönt und ohne Glanz

Und heute sieht Mephisto, das Schicksal nimmt sein’n Lauf

Auch er kann nichts dran ändern, kein Feuer ohne Rauch

Er hat gewütet und am Ende Schutt und Asche hinterlassen

Er gab dem Jungen mehr als einen Grund, um ihn zu hassen

Unterwarf ihn seinem Willen, ständige Kontrolle

Dass er daran erstickte, spielt am Ende keine Rolle

Abscheulich all die Dinge, die er billigend in Kauf nahm

Lebte von den Menschen, die wahrhaftig zu ihm aufsah’n

Ein Blender, dem das Geld zu Kopf gestiegen ist

Der so viel hat, aber trotzdem nie zufrieden ist

Der niemals schläft, der Preis für seinen Frevel

Auf ewig soll er wandern durch Täler voller Schwefel

Zusamm’n mit seines Gleichen, auf dass sie nie mehr heimkehr’n

Nie mehr wieder wird er diesen Jungen nochmal einsperr’n

Das Ende einer Herrschaft, selbsternannter König

Die Welt wird ihn vergessen, nicht mehr außer-, nur gewöhnlich

Wer ist ihm noch geblieben?

Seine Heerscharen fliehen

Gütig, barmherzig, er selbst war es nie

Die Angst war sein Hammer, die List war sein Meißel

Sein kranker Verstand war nicht zu begreifen

Unfassbar, wie boshaft, seht euch sein Werk an

Hunderte Seelen, da unten in Kerkern, yeah

Jeder weiß, der Teufel hat sein eigenes Motiv

Das Leid, das er Menschen zufügt, ist sein Profit

Der Junge hätte lieber seine Finger davon lassen soll’n

Doch stattdessen machte er Mephistos Taschen voll

Er hat genug bezahlt, blieb keinem etwas schuldig

Egal, wie sehr es weh tat, der Junge blieb geduldig

Von jetzt an keine Kompromisse mehr

Dissen ohne Namen nenn’n, glaub mir mal, sie wissen, wer

Die Seele dieses Jungen genomm’n hat aus Gier

Er muss akzeptier’n, niemals wieder wir

Diese Zeilen komm’n von Herzen an Mephisto addressiert

Er war nie ein wahrer Freund, nur ein rücksichtsloses Tier

Am Himmel kreisen Geier, eine Ära geht zu Ende

So wurde aus dem Jung’n eine lebende Legende

Er nahm den Mut zusammen und stellte sich sein’n Ängsten

Keine Maskerade, denn die Wahrheit währt am längsten

Er machte reinen Tisch, ein für alle Mal

Sein Herz weiß, man kann mit der Seele nicht bezahl’n

Also holt er sie zurück, der Deal war hiermit nichtig

Damit am Ende dieses Tunnels endlich wieder Licht ist

Und siehe da, das Leben war wieder voller Farben

So viele neue Wege, die sich ihm nun offenbarten

Er blickt nicht mehr zurück, das Kapitel ist Geschichte

Von dem dann seine Enkelkinder irgendwann berichten

Man wird von ihm erzählen, «Er war ein guter Junge

Mit Wut in seiner Lunge und dem Herzen auf der Zunge

Die Fehler, die er machte, sind tief in ihm verankert

Für jeden Tag mit der Familie ist er dankbar»

Denn es geschehen Dinge, die meisten Leute zweifeln

Verständlich, dass viele von ihnen für die Wahrheit nicht bereit sind

Der größte Trick des Teufels, mal abseits seiner Pläne

War die Menschheit glauben lassen, dass es ihn nicht gäbe

Tussen al het vuil en uitschot van toen in Berlijn

Was daar deze jongen?

Het was zijn visie en geen dagdroom, hij wilde het verdienen

En met goede reden

Zijn moeder was een alleenstaande ouder en zijn broer was veel kleiner dan hij

En dat is precies waarom deze rekeningen van nu moesten komen

Maar zijn label wilde hem niet meer betalen

Dus hij had geen keus

Hij vroeg wanhopig om hulp op straat

Het werd een race, de jongen werd eenzaam

De schaduwen werden groter en heldere plekken zeldzaam

De kamer werd koud toen Mephisto hem zag

Hij kon het hem verduidelijken, hij gaf hem zijn woord

«Denk aan je toekomst, je wilt weg van deze plek

Ga op reis, kijk niet meer achterom

Stop met luisteren naar anderen, stop met vragen waarom

Je kunt hebben wat je wilt, geef me gewoon de bestellingen

Ik wil niet veel van je, uiteindelijk alleen je ziel»

De jongen dacht na, sprak er te weinig tegen

Vandaag weet hij dat de duivel toen in zijn leven kwam

De tranen waren vergeten, hij voelde zich veilig

Opeens hoefde hij zich geen zorgen meer te maken over de toekomst

Het nieuwe geluid Electro, de jongen uit het getto

Hij werd een zakenman, bruto werd netto

Chaos regeerde in Duitsland, hij maakte zichzelf tot staatsvijand

De rol van zijn leven — Joker, Dark Knight

Iedereen wilde dicht bij hem zijn, de woorden werden goud

Bloed, zweet en tranen, de lawine begon te rollen

De ziel was verkocht, de jongen besteeg zijn troon

Voor velen een idool, maar zijn vrijheid is een illusie

Mephisto had plannen, de koning van de hyena's

De slang, de appel in de Hof van Eden

De curve ging omhoog, de woorden gingen platina

Er was geen spijt, als je voor de gek hield, sla hem

De geesten die hij opriep, eisten hulde

Deze stemmen in hun hoofd, dit bloed aan hun handen

De nachten werden langer, geen sterren aan de hemel

Waar hij ook gaat, overal verschroeide aarde

Alles berekend, want het was uiteindelijk geen geluk

Het ging van de skyline terug naar de stoeprand

Het jaar 2007, een poster over Ku'damm

Het hele land begreep het nu, de jongen stond aan de start

Records vielen en plotseling was the sky the limit

Een leven zonder grenzen totdat de man met de zeis komt

Zoals het gezegde luidt, komt trots meestal voor een val

En op de een of andere manier was het ineens karma

Deze dingen die gebeurden, zijn moeder werd ziek

De prijzen waren vergeten, geen vreugde, alleen angst

Het kwam goed van pas voor Mephisto, want nood maakt je kwetsbaar

Hij deed zijn best, «Luister, mijn jongen, kom en ga zitten»

Je kunt me vertrouwen, ik hou van je zoals een vader van zijn zoon houdt

Samen verdienen we nu miljoenen en miljoenen »

Hij hoorde wat hij zei en doodde de twijfels

Tegen de duivel was de engel te stil

Elke dag verloor hij zichzelf een beetje meer

Omdat niets meer hetzelfde was, was zijn hart vergiftigd

Verbijsterd en roekeloos, wanhopig op zoek

Niet gemakkelijk te onderscheiden, het slechte van het goede

Hij offerde bijna alles op voor het snelle leven, zo snel mogelijk

Chainsaw Massacre, Heavy Metal Payback

Geloof me, de tijden veranderen en plotseling ook Mephisto

De schijnwerpers waren verleidelijk en langzaam werd hij schizo

Hij wilde een podium, zijn gezicht op het scherm

Greep de teugels, accepteerde geen bezwaar

Een duivel en dictator, altijd beleefd naar de buitenwereld

Het was onmogelijk om door zijn duizenden gezichten te kijken

Een meester van intriges, spleet zijn tong

De sleutel tot succes is altijd de jongen geweest

En vele jaren liep het, de wielen draaiden

Op 1 februari ontmoette de jongen een meisje

Ze zou veel veranderen en op de een of andere manier gebeurde het

Dat ze aan zijn zijde bleef, eindelijk iets waars

Tussen alle leugens en duistere figuren

De jongen werd vader en niets bleef hetzelfde

Mephisto zaaide onenigheid en haalde alles uit de kast

Plotseling was hij advocaat, eiser en rechter

Het brak je hart, het lot trof de jongen

Toen zijn moeder stierf, alleen droevige gezichten

Hij vluchtte van de familie, Mephisto's uur was gekomen

En alles waar hij van hield ging geleidelijk aan naar de honden

Hij begon ruzie te maken, uiteindelijk voor niets

Panikeerde het meisje

Ze herkende hem niet, wat was er van hem geworden?

Het laatste beetje hoop tussen hen was gestorven

Ze viel op haar knieën, te veel gewicht op haar schouders

Ze huilde omdat ze precies wist wie de schuldige was

Maar niemand luisterde zoals ze waarschuwde en smeekte

Een engel zonder vleugels zong duidelijke gebeden

Mephisto de duivel, een leugenaar zonder gelijke

Voor de ziel van deze jongen zou hij weer voor niets stoppen

Het huwelijk was gebroken, hij had wat hij wilde

En zou hem niet laten gaan als een wolf zijn prooi

En zo gebeurde het dat de schaduw wat meer bezit van hem nam

Er waren veel kamers, maar niemand deed het licht aan

Wat hij ook probeerde, hij zakte weg in een depressie

Zijn constante metgezellen waren geesten en demonen

Hij ontzegde zichzelf het leven, het was niet mogelijk om verder te gaan

De vraag die hem kwelde: waarom was hij zo dwaas?

Hij miste zijn kinderen, zijn meisje, zijn moeder

De jongen kwam er aan de telefoon achter dat ze weer zwanger was

Hij moest haar terugwinnen en wist wat hij moest doen

De enige die dat niet wilde was zijn nepbroer

Mephisto werd boos toen hij dit hoorde

Hij wilde het voorkomen, geen spoor van geweten

De wapens die hij hanteerde waren vreselijk egoïstisch

Vanaf nu was het niet meer belangrijk om de gevel te behouden

Hij waagde een kans en brak zijn kettingen

Verhef nu je stem om het gezin te redden

Voor het eerst in jaren kreeg het meisje echt

Met alle respect, want ware liefde sterft nooit

De littekens waren diep, maar de vijand was nu hetzelfde

Samen door de regen, de storm en ook de kou

Ze waren vol vertrouwen, moedig en vastberaden

Hij heeft haar een belofte gedaan en die is niet gebroken

En toen verloor Mephisto de terreur van vroeger

Klauwen van een rat, zwarte vleugels als een raaf

Zijn masker viel en onthulde zijn ware vorm

Hij was een monster van vuur, maar zijn adem was koud

Het was een kwestie van leven en dood, de jongen ging de strijd aan

De plannen van de duivel zijn allemaal in de grond gestampt

Vijftien jaar later, de jongen bijna veertig

Bijna al zijn dromen zijn nu gerealiseerd

Hij heeft vijf kinderen, hij heeft veel rekeningen

Zes getrouwd, getrouwd uit liefde

Solo-albums dertien, het goud ligt in de kelder

Talent zet nog steeds het brood op het bord

Het leven kan zo mooi zijn, zorgeloos op de manieren

Had Mephisto maar zijn ziel niet nog

Opgesloten en gezonken, verloren in de diepten van de oceaan

Hij zou zelfs betalen met zijn dood

Omdat hij niet bang is, alleen maar omdat zijn tegenstander nog nooit op de grond is geweest

Net als toen - David versus Goliath

De stemmen van de engelen, ze zingen in koor

Hun zielen zijn opgestegen naar de hemel

En vertel verhalen over de lokale duivel

Hoe een onvoorzichtige jongen bijna alles verloor

Want er waren tijden dat hij Mephisto blindelings volgde

Hoorde de leugens keer op keer als gefluister in de wind

Werd net als hij, gaf weerstand op

Nu moet hij veel rechtzetten omdat niemand hem meer gelooft

Zoveel mensen vernederd, zich oneerlijk gedragen

Honderden lijken liggen op het pad naar hun succes

Je schreef en zocht naar de fouten die ze maakten

Onmogelijk om dingen van een afstand te bekijken

Maar vandaag heeft de jongen de nodige afstand

De foto in zijn geheel zonder verfraaiing en zonder glans

En vandaag ziet Mephisto het lot zijn loop nemen

Hij kan ook niets veranderen, geen vuur zonder rook

Hij raasde en liet uiteindelijk puin en as achter

Hij gaf de jongen meer dan één reden om hem te haten

Hem naar zijn hand zetten, constante controle

Uiteindelijk maakt het niet uit dat hij erin stikte

Walgelijk alle dingen die hij goedkeurde

Leefde van de mensen die echt tegen hem opkeken

Een nepperd die geld naar zijn hoofd heeft

Wie heeft zoveel maar is nooit tevreden

Wie slaapt nooit, de prijs van zijn misdaad

Voor altijd zal hij dwalen door valleien vol zwavel

Samen met zijn leeftijdsgenoten, zodat ze nooit meer thuis komen

Hij zal deze jongen nooit meer opsluiten

Het einde van een regering, zelfverklaarde koning

De wereld zal hem vergeten, niet langer uitzonderlijk, maar gewoon

Wie blijft er aan hem over?

Zijn gastheren vluchten

Vriendelijk, barmhartig, dat was hij zelf nooit

Angst was zijn hamer, sluwheid was zijn beitel

Zijn zieke geest was onbegrijpelijk

Ongelooflijk hoe hatelijk, kijk naar zijn werk

Honderden zielen in kerkers, yeah

Iedereen weet dat de duivel zijn eigen motief heeft

Het leed dat hij mensen veroorzaakt is zijn winst

De jongen had er met zijn handen vanaf moeten blijven

Maar in plaats daarvan vulde hij Mephisto's zakken

Hij betaalde genoeg, was niemand iets schuldig

Hoeveel pijn het ook deed, de jongen was geduldig

Vanaf nu geen compromissen meer

Noem dissen zonder naam, geloof me, ze weten wie

Nam de ziel van deze jongen uit hebzucht

Hij moet accepteren, ons nooit meer

Deze regels komen uit het hart dat Mephisto aansprak

Hij was nooit een echte vriend, maar een meedogenloos dier

Gieren cirkelen in de lucht, er komt een einde aan een tijdperk

Zo werd de Jung'n een levende legende

Hij verzamelde de moed en confronteerde zijn angsten

Geen maskerade, want de waarheid is het beste beleid

Hij maakte voor eens en voor altijd een schone lei

Zijn hart weet dat je niet met je ziel kunt betalen

Dus hij neemt haar terug, de deal was nietig

Zodat er eindelijk weer licht is aan het einde van deze tunnel

Kijk, het leven was weer vol kleuren

Zoveel nieuwe paden die hem nu werden onthuld

Hij kijkt niet meer achterom, het hoofdstuk is geschiedenis

Waarvan zijn kleinkinderen zich ooit zullen melden

Van hem zal worden gezegd: «Hij was een goede jongen»

Met woede in zijn longen en hart op zijn mouw

De fouten die hij maakte zitten diep in hem verankerd

Hij is dankbaar voor elke dag met zijn gezin»

Omdat er dingen gebeuren waar de meeste mensen aan twijfelen

Het is begrijpelijk dat velen van hen niet klaar zijn voor de waarheid

De grootste truc van de duivel, soms buiten zijn plannen

Leidde de mensheid om te geloven dat hij niet bestond