Es kommt, wie es kommt - Bushido

Du wurdest mit der Krankheit geboren

Bevor du davon erfahren hast kam dir das Leben langweilig vor

Ja, so langweilig vor

Die ganze Lust am Leben hast du leider durch das krank Sein verloren

Doch du kannst nichts dafür, nichts dafür

Wenn der Todesengel kommt und seine Hand dich berührt

Und er stand vor der Tür, langsam fiel das Atmen schwer

Der Strick hatte sich langsam geschnürt

Und du hörst auf zu zählen wie viele Spritzen es schon waren

Sag wann hör'n sie auf dein' Körper zu quälen?

Diese Wörter tun weh

Die Diagnose, die der Arzt gibt, du sitzt da verstört, unter Tränen

Und nichts scheint mehr fair

Dein Gesicht bleibt so leer

Ich schreib in das Gedicht deinen Schmerz

Denn nur Gott hat dieses Recht dir zu geben und zu nehmen

Aber bete, denn die Hoffnung stirbt zuletzt

Wenn dieses Schicksal dich trifft, dann tut’s weh

Doch ich werd’s nie versteh’n

(Doch es kommt, doch es kommt, doch es kommt, wie es kommt.)

Ich fall jetzt auf meine Knie und den Schmerz den beweis ich mit Tränen

(Doch es kommt, doch es kommt, doch es kommt, wie es kommt.)

Sag, warum betet man nur, wenns uns schlecht geht?

Ich lass dich nicht geh’n

(Doch es kommt, doch es kommt, doch es kommt, wie es kommt.)

Lieber Gott, du darfst mir diesen Mensch einfach jetzt noch nicht nehmen

(Doch es kommt, doch es kommt, doch es kommt, wie es kommt.)

Jetzt wächst der Tod in dir drin

Und er wächst, und er wächst

Warum waren die Ärzte so was von blind?

Wie konnt' so was beginnen?

Und wie lang du lebst kann nur Gott und kein Notarzt bestimmen

Deine Tränen sagen mehr

Viel mehr als 1000 Worte, Worte die dein Leben grad erschweren

Und wir stehen da am Meer

Du willst fliegen wie ein Vogel, doch du bist in einem Käfig eingesperrt

Ich warte hier bei dir

Auch wenn du deinen Verstand, den Glauben und die Haare jetzt verlierst

Ganz egal, wie sehr du frierst

Ich deck dich zu und pass auf das du den Atem inhalierst

Ich halt deine Hand

Deine Augen fallen zu

Mein Faust, guck, sie ballt sich zusammen

Ballt sich zusammen

Und es kommt wie es kommt, kein Entkommen

Du wirst alt, du wirst krank

Du warst ein so guter Mensch

Zu jedem nett, hast gelacht, warum konnte Gott nicht so was erkennen?

Sag was hast du nur getan?

Was hast du schlimmes so getan, dass du glatt mit deinem Leben hier bezahlst?

Und ich halt deine Hand

Zum dritten Mal, vierten Mal, fünften Mal

Sie wird kalt, schau mich an

Schau mich an, wenn du mich hörst

Verdammt, gib mir jetzt ein Zeichen

Bitte, du musst bleiben

Unterdrücken fällt mir schwer

Ich kann die Tränen nicht mehr halten

Komm zurück, ich kann nicht mehr

Komm zurück, ich schwör, ich sterb'

Ich bin pausenlos gefickt

Bitte lauf' nicht in das Licht

Je bent geboren met de ziekte

Voordat je erachter kwam, leek het leven je saai

Ja, vroeger zo saai

Helaas ben je al je levenslust verloren omdat je ziek was

Maar je kan er niets aan doen, niks aan de hand

Wanneer de engel des doods komt en zijn hand je aanraakt

En hij stond voor de deur, langzaam werd ademhalen moeilijk

Het touw had zich langzaam vastgebonden

En je stopt met tellen hoeveel injecties het waren

Vertel me wanneer ze stoppen met het martelen van je lichaam?

Die woorden doen pijn

De diagnose die de dokter stelt, je zit daar van streek, in tranen

En niets lijkt meer eerlijk

Je gezicht blijft zo leeg

Ik schrijf je pijn in het gedicht

Omdat alleen God dit recht heeft om jou te geven en te nemen

Maar bid, want de hoop sterft als laatste

Als dit lot je treft, doet het pijn

Maar ik zal het nooit begrijpen

(Toch komt het, maar het komt, maar het komt zoals het komt.)

Ik val nu op mijn knieën en ik zal de pijn bewijzen met tranen

(Toch komt het, maar het komt, maar het komt zoals het komt.)

Vertel eens, waarom bidden we alleen als we ons slecht voelen?

Ik laat je niet gaan

(Toch komt het, maar het komt, maar het komt zoals het komt.)

Lieve God, je kunt deze persoon gewoon nog niet van me afnemen

(Toch komt het, maar het komt, maar het komt zoals het komt.)

Nu groeit de dood in je

En hij groeit en hij groeit

Waarom waren de dokters zo blind?

Hoe kan zoiets beginnen?

En hoe lang je leeft kan alleen door God worden bepaald en niet door een spoedarts

Je tranen zeggen meer

Veel meer dan 1000 woorden, woorden die je leven moeilijk maken

En we staan ​​bij de zee

Je wilt vliegen als een vogel, maar je zit opgesloten in een kooi

Ik wacht hier met jou

Zelfs als je nu je verstand, geloof en haar verliest

Het maakt niet uit hoe koud je bent

Ik zal je bedekken en ervoor zorgen dat je je adem inademt

ik houd je hand vast

je ogen sluiten

Mijn vuist, kijk, hij balt

Ballen omhoog

En het komt zoals het komt, geen ontsnapping

Je wordt oud, je wordt ziek

Je was zo'n goed mens

Aardig voor iedereen, lachte, waarom kon God zoiets niet zien?

Vertel me wat heb je gedaan?

Welke slechte dingen heb je gedaan die je hier met je leven betaalt?

En ik houd je hand vast

Derde keer, vierde keer, vijfde keer

Ze krijgt het koud, kijk naar mij

kijk me aan als je me kunt horen

Verdomme, geef me nu een teken

alsjeblieft, je moet blijven

Ik vind het moeilijk om te onderdrukken

Ik kan de tranen niet meer tegenhouden

Kom terug, ik kan het niet meer aan

Kom terug, ik zweer het, ik ga dood

Ik ben non-stop geneukt

Loop alsjeblieft niet het licht in