La falsa moneda - Buika

Cruzaos los brazos pa' no matarla

Cerraos los ojos pa' no llorar

Temió ser débil y perdonarla

Y abrió las puertas de par en par

Vete, mujer mala, vete de mi vera

Rueda lo mismito que una maldición

Que un día me permita que el gache que quieras

Pague tus quereres, tus quereres pague

Con una traición

Gitana, que tú serás como la falsa moneda

Que de mano en mano va y ninguno se la queda

(bis)

Besó los negros zarcillos finos

Que allí dejara cuando se fue

Y aquellas trenzas de pelo endrino

Que en otro tiempo cortó pa' él

Cuando se marchaba, no intentó ni verla

Ni lanzó un quejio, ni le dijo adiós

Entornó la puerta y, pa' no llamarla

Se clavó las uñas

Se clavó las uñas, en el corazón

Gitana que tú serás como la falsa moneda

Que de mano en mano va y ninguno se la queda

(bis)

Que de mano en mano va y ninguno se la queda

(bis)

Kruis je armen om haar niet te doden

Sluit je ogen om niet te huilen

Hij was bang om zwak te zijn en haar te vergeven

En deed de deuren wijd open

Ga weg, slechte vrouw, ga weg van mij

Rol hetzelfde als een vloek

Dat hij me op een dag zal toestaan ​​om te doen wat je wilt

Betaal je liefde, betaal je liefde

met een verraad

Zigeuner, dat je als de valse valuta zult zijn

Dat het van hand tot hand gaat en niemand het houdt

(bis)

Hij kuste de fijne zwarte ranken

Dat hij daar vertrok toen hij wegging

En die vlechten van sleedoornhaar

Dat in een andere tijd voor hem knippen

Toen hij wegging, probeerde hij haar niet eens te zien

Noch klaagde hij, noch nam hij afscheid

Hij sloot de deur en, om haar niet te bellen...

hij groef zijn nagels

Ze groef haar nagels in haar hart

Zigeuner dat je als de valse valuta zult zijn

Dat het van hand tot hand gaat en niemand het houdt

(bis)

Dat het van hand tot hand gaat en niemand het houdt

(bis)