Il suo sorriso - Brunori SAS, Dente

Pensi veramente che il dolore sia funzione del tempo?

Eh già

Quindi tra un mesetto mi dovrei sentire già un poco meglio…

Già già

Spero che tu non lo dica solo perché io sto morendo

Mmm, ma no!

Perché il mio respirare sembra non avere più senso da quando

Da quando?

Il suo sorriso e il tuo sorriso

In un istante hanno deciso

Che non ci fosse più sul mio viso

Spazio per fare un altro sorriso

Mi dici «Caro amico sei distrutto, non sai più cosa stai dicendo»

Forse

«Casualmente l’ho incontrata, era fuori, stava piovendo»

Continua

Lei mi ha chiesto «mi accompagneresti sono senza l’ombrello»

Ombrello?

Sì, ma mica ce l’avevo io

Poi si è fatto tardi, son rimasto da lei, ma non pensare male, eh!

Oh, mica male eh!

Lei mi ha sorriso, io le ho sorriso!

Ed a quel punto lei ha deciso

Di avvicinare le labbra al mio viso

E in quel momento mi sarei ucciso

Ma il suo sorriso, il suo sorriso

È così dolce che mi ha confuso

Ora tu piangi, mi sembri deluso

Ma sono vittima del suo sorriso!

Na na na

Na na na

Io non so, io non so più a chi credere!

Uh uh uh

Il suo sorriso il suo sorriso, il suo sorriso e il tuo sorriso

Il suo sorriso è il suo sorriso, il suo sorriso è il suo sorriso

Poi si è fatto tardi e sei rimasto da lei, ma io non penso male no

Non sto nemmeno male, infatti canto, ah, dairira

Il suo sorriso il suo sorriso, il suo sorriso il suo sorriso

Denk je echt dat pijn een functie van tijd is?

Natuurlijk

Dus over een maand of zo zou ik me al een beetje beter moeten voelen...

Nou nou

Ik hoop dat je dit niet alleen zegt omdat ik stervende ben

Mmm, maar nee!

Omdat mijn ademhaling geen zin lijkt te hebben sinds

Sinds wanneer?

Zijn glimlach en jouw glimlach

In een oogwenk besloten ze

Dat het niet meer op mijn gezicht lag

Ruimte om weer te lachen

Je zegt me "Beste vriend, je bent kapot, je weet niet meer wat je zegt"

Misschien

"Toevallig ontmoette ik haar, ze was buiten, het regende"

gaat verder

Ze vroeg me "wil je me alleen vergezellen zonder paraplu"

Paraplu?

Ja, maar die had ik niet

Toen werd het laat, ik bleef bij haar, maar denk niet slecht, hè!

Oh, niet slecht hé!

Ze lachte naar mij, ik lachte naar haar!

En op dat moment nam ze een besluit

Om je lippen naar mijn gezicht te brengen

En op dat moment zou ik zelfmoord hebben gepleegd

Maar zijn glimlach, zijn glimlach

Het is zo lief dat het me in de war bracht

Nu huil je, je ziet er teleurgesteld uit

Maar ik ben het slachtoffer van zijn glimlach!

na na na

na na na

Ik weet het niet, ik weet niet meer wie ik moet geloven!

Uh uh uh

Zijn glimlach, zijn glimlach, zijn glimlach en jouw glimlach

Zijn glimlach is zijn glimlach, zijn glimlach is zijn glimlach

Toen werd het laat en bleef je bij haar, maar ik denk niet slecht, nee

Ik ben niet eens ziek, in feite zing ik, ah, Daiira

Zijn glimlach zijn glimlach, zijn glimlach zijn glimlach