Весна - БРАТУБРАТ

А я и не ждал уже, забыл, как бывает:

Не познав счастья, не понять кто страдает.

Я вечно тусил — не пойми, где носило,

Не знаю, как бы было, но, милая, спасибо!

Ты нереально красива, кайф, когда сонная,

Мне больше не рвут трубку номера незнакомые.

Как бы я не косячил — поймёшь всегда,

Теперь всё хорошо, от прошлого нет и следа.

Не верил, что найдемся в этом городе грёз,

В зеркало фоткающихся тупых пё**.

И езда по ушам — искренность фальшивая,

И все так любят показуху, а по мне — шило.

Знаешь, так сильно накрыло — дни стерлись в минуты,

Ведь не просто так пересеклись маршруты.

И что мне вся планета, когда ты рядом,

Ром с колой, ночь так манит закатом.

Глаза не врут — я вижу, там точно не пусто,

С тобой, как в небе — не передать все чувства.

И мы летим, забывшись пройдя не одну пытку,

Ты улыбнись — я так люблю твою улыбку.

Припев:

И мы напополам разделим этот Космос,

За одним телом на двоих глотаем этот воздух.

Но я прошу тебя, убей, если всё это зря,

Прошу, убей меня любя!

И мы напополам разделим этот Космос,

За одним телом на двоих глотаем этот воздух.

Но я прошу тебя, убей, если всё это зря,

Прошу, убей меня любя!

Как бы ни так, конечно, я не подарок,

Но не забыл, как тот самый день был ярок.

Давай не будем сказку делать былью,

И мне так важно сберечь наши крылья.

Тут не фильмы, но это наши роли,

На щеке без соли — жизнь ничто без боли.

Ты подобрала пароли, подходила ближе,

Забралась в душу — мы поднимались выше.

Это как сон, после которого проснуться лень,

И тот, что со стрелой попал точно в цель.

Ты, как в пустыне цветок, прошу, не леденей!

Тому, что бьется в груди по-любому видней.

И это наша жизнь — только я и ты,

Не от балды с тобой — я не боюсь высоты.

Ведь случившееся, по сути, дело случая

И мне плевать как что, для меня ты лучшая!

Припев:

И мы напополам разделим этот Космос,

За одним телом на двоих глотаем этот воздух.

Но я прошу тебя, убей, если всё это зря,

Прошу, убей меня любя!

И мы напополам разделим этот Космос,

За одним телом на двоих глотаем этот воздух.

Но я прошу тебя, убей, если всё это зря,

Прошу, убей меня любя!

En ik heb al niet gewacht, ik was vergeten hoe het gebeurt:

Zonder geluk te kennen, kan men niet begrijpen wie lijdt.

Ik was altijd aan het rondhangen - ik begrijp niet waar het was,

Ik weet niet hoe het zou zijn, maar lieverd, bedankt!

Je bent onrealistisch mooi, high als je slaperig bent,

Geen onbekende nummers meer de telefoon voor mij opnemen.

Hoe ik ook maai, je zult het altijd begrijpen

Nu is alles in orde, er is geen spoor van het verleden.

Ik geloofde niet dat we in deze stad van dromen zouden zijn,

In de spiegel van domme vinden die foto's nemen**.

En rijden op de oren - oprechtheid is vals,

En iedereen is zo dol op raamdecoratie, maar voor mij - een priem.

Weet je, het omvatte zoveel - de dagen werden gewist in minuten,

Het is niet alleen dat de routes elkaar kruisten.

En wat is de hele planeet voor mij als je dichtbij bent,

Rum en cola, de nacht lonkt zo met de zonsondergang.

Ogen liegen niet - ik zie het, het is daar zeker niet leeg,

Met jou, zoals in de lucht, is het onmogelijk om alle gevoelens over te brengen.

En we vliegen, vergetend meer dan één marteling te hebben doorstaan,

Je lacht - ik hou zo veel van je lach.

Refrein:

En we zullen deze kosmos in tweeën delen,

Voor één lichaam voor twee slikken we deze lucht in.

Maar ik vraag je om te doden als dit allemaal tevergeefs is,

Alsjeblieft, dood me liefde!

En we zullen deze kosmos in tweeën delen,

Voor één lichaam voor twee slikken we deze lucht in.

Maar ik vraag je om te doden als dit allemaal tevergeefs is,

Alsjeblieft, dood me liefde!

Hoe dan ook, ik ben natuurlijk geen geschenk,

Maar ik vergat niet hoe helder die dag was.

Laten we geen sprookje laten uitkomen

En het is zo belangrijk voor mij om onze vleugels te redden.

Er zijn hier geen films, maar dit zijn onze rollen,

Op een wang zonder zout - het leven is niets zonder pijn.

Je pakte de wachtwoorden op, kwam dichterbij,

In de ziel geklommen - we klommen hoger.

Het is als een droom, waarna je te lui bent om wakker te worden,

En degene met de pijl raakte precies het doel.

Je bent als een bloem in de woestijn, bevries alsjeblieft niet!

Degene die op de een of andere manier in de borst klopt, weet beter.

En dit is ons leven - alleen ik en jij,

Niet van die onzin met jou - ik heb geen hoogtevrees.

Wat er is gebeurd, is in feite een kwestie van toeval

En het kan me niet schelen wat het is, voor mij ben je de beste!

Refrein:

En we zullen deze kosmos in tweeën delen,

Voor één lichaam voor twee slikken we deze lucht in.

Maar ik vraag je om te doden als dit allemaal tevergeefs is,

Alsjeblieft, dood me liefde!

En we zullen deze kosmos in tweeën delen,

Voor één lichaam voor twee slikken we deze lucht in.

Maar ik vraag je om te doden als dit allemaal tevergeefs is,

Alsjeblieft, dood me liefde!