Параллель - БРАТУБРАТ

Порой не разобрать, где ложь, а где правда,

Почему что-то нельзя, а что-то надо.

Просто оставь в покое, я сам по себе.

Не лезь я так привык, искать свет во тьме.

Так хотел сказать, но промолчать по уму,

Ты будто запираешь меня в мою же тюрьму.

Весь свой проклятый мир, брошу к ей ногам.

Ты как слепой, снова встанешь в этот старый капкан.

Но я же люблю.

А ты подумай дурак, ведь там был холод,

Но ты как баран всё прешь назад.

Ведь в этот раз, всё по-другому поверь.

Мне же виднее, я аккуратно открою ей дверь.

Ты хоть себе то не ври, а?

Лучше меня послушай.

Мелькнет искра, и ты как дурачок развесишь уши.

Будешь жалеть потом!

Ну, а кому, если не ей?

Ведь дать второй шанс людям с годами сложней.

Одиночество мука, мы же обречём себя сами.

Не чего даже сказать…

Я развел руками…

Всё будет хорошо, с верой крепко сжал кулак.

Я понял!

Что?

Что чувства разуму враг.

Припев:

Всегда успеешь открыть свою дверцу,

Их таких милых кругом пруд пруди.

Но в голове нет места сердцу,

Как и уму, нет места в груди.

Всегда успеешь открыть свою дверцу,

Их таких милых кругом пруд пруди.

Но в голове нет места сердцу,

Как и уму, нет места в груди.

Я же тебе б*ядь говорил!

А ты: «Не лезь, я знаю».

Ну что нашел свой свет?

Тебя же столкнули с края.

Я рисковал ради любви!

Ну, а чего добился?

А, чего молчишь?

Да что ты знаешь о слове влюбился?

Я не хочу ни чего знать, я видел, как ты с ней падал.

Где нет взаимности, есть только боль, оно тебе надо?

Мы же с тобою за одно!

Нет!

Всё!

Довольно!

Хватит!

Ты ненавидишь весь мир.

Да ты же неадекватен!

В тебе нет трезвости, не капли, не капли рассудка,

И твой поводырь из эмоций и чувств, это ж не шутки.

Ты б наложил на себя руки, если б я не был рядом.

Ты сам себе накрутил, такой любви нам не надо.

Я не хочу теперь жить!

Не ной возьми себя в руки!

Ты меня тащишь за собой на дно от своей разлуки.

Прости мне просто одиноко.

Ну так научись ждать.

Когда увидишь, что это оно, прошу дай знать…

Припев:

Всегда успеешь открыть свою дверцу,

Их таких милых кругом пруд пруди.

Но в голове нет места сердцу,

Как и уму, нет места в груди.

Всегда успеешь открыть свою дверцу,

Их таких милых кругом пруд пруди.

Но в голове нет места сердцу,

Как и уму, нет места в груди.

Всегда успеешь открыть свою дверцу,

Их таких милых кругом пруд пруди.

Но в голове нет места сердцу,

Как и уму, нет места в груди.

Soms kun je niet onderscheiden waar de leugen is en waar de waarheid is,

Waarom iets onmogelijk is, maar iets nodig is.

Laat me met rust, ik sta er alleen voor.

Doe geen moeite, ik ben zo gewend om licht in de duisternis te zoeken.

Dus ik wilde zeggen, maar zwijg in gedachten,

Het is alsof je me opsluit in mijn eigen gevangenis.

Ik zal mijn hele verdomde wereld aan haar voeten werpen.

Jij, als een blinde man, zult weer in deze oude val trappen.

Maar ik hou van.

En jij denkt dwaas, omdat het daar koud was,

Maar jij, als een ram, blijft teruggaan.

Immers, deze keer is alles anders, geloof me.

Ik weet wel beter, ik zal voorzichtig de deur voor haar opendoen.

Je liegt tenminste niet tegen jezelf, of wel?

Je kunt beter naar me luisteren.

Een vonk zal flitsen en je zult je oren laten hangen als een dwaas.

Je krijgt er later spijt van!

Wel, wie, als zij niet?

Het wordt immers door de jaren heen moeilijker om mensen een tweede kans te geven.

Eenzaamheid is een kwelling, maar we zullen onszelf verdoemen.

Niets te zeggen...

Ik gooide mijn handen in de lucht...

Alles komt goed, vol vertrouwen balde hij zijn vuist.

Ik begrijp!

Wat?

Dat gevoelens de vijand van de geest zijn.

Refrein:

Je kunt altijd je deur openen

Er zijn er dertien in een dozijn die zo schattig zijn.

Maar in het hoofd is geen plaats voor het hart,

Net als de geest, is er geen plaats in de borst.

Je kunt altijd je deur openen

Er zijn er dertien in een dozijn die zo schattig zijn.

Maar in het hoofd is geen plaats voor het hart,

Net als de geest, is er geen plaats in de borst.

Ik heb het je verdomme verteld!

En jij: "Doe geen moeite, ik weet het."

Nou, heb je je licht gevonden?

Je werd van de rand geduwd.

Ik riskeerde voor liefde!

Nou, wat heb je bereikt?

Waarom ben je stil?

Wat weet je van het woord verliefd?

Ik wil niets weten, ik zag je met haar vallen.

Waar geen wederkerigheid is, is er alleen pijn, heb je het nodig?

We zijn met u voor één!

Niet!

Alles!

Genoeg!

Genoeg!

Je haat de hele wereld.

Ja, je bent onvoldoende!

Er is geen nuchterheid in jou, geen druppel, geen druppel rede,

En je gids van emoties en gevoelens, dit is geen grap.

Je zou jezelf de hand hebben gelegd als ik er niet was geweest.

Je hebt jezelf voor de gek gehouden, we hebben zo'n liefde niet nodig.

Ik wil nu niet leven!

Trek jezelf niet bij elkaar!

Je sleept me mee naar de bodem van je scheiding.

Het spijt me, ik ben gewoon eenzaam.

Nou, leer wachten.

Als je ziet wat het is, laat het me dan weten...

Refrein:

Je kunt altijd je deur openen

Er zijn er dertien in een dozijn die zo schattig zijn.

Maar in het hoofd is geen plaats voor het hart,

Net als de geest, is er geen plaats in de borst.

Je kunt altijd je deur openen

Er zijn er dertien in een dozijn die zo schattig zijn.

Maar in het hoofd is geen plaats voor het hart,

Net als de geest, is er geen plaats in de borst.

Je kunt altijd je deur openen

Er zijn er dertien in een dozijn die zo schattig zijn.

Maar in het hoofd is geen plaats voor het hart,

Net als de geest, is er geen plaats in de borst.