Hush - Bowerbirds

I couldn’t feel the earth move

in its slow dance with the cold moon,

as I picked my steps over the ridge,

quiet on my leather soles.

I couldn’t see the full sun this afternoon.

I couldn’t see the ferns as they bent and bowed.

I couldn’t see your eyes as clear as I ought to,

as I crouched along the bank with you.

There is a pull between our hearts, love.

There is an empty, open mind

in the flock of swallows diving,

diving and turning, diving and turning.

With the black winged birds

circling

in the glass pane of the creek,

in the column of air

to the tall white sky,

and in everything in between,

and in everything in between.

But, hush, says your mouth on my warm neck.

Hush, says the stream, as it coils around.

Hush, my mind is much too loud.

Let my breath, like the tide, go out.

I feel the pull between our hearts, love.

I feel the empty, open mind

in the flock of swallows diving,

diving and turning, diving and turning.

With the black winged birds circling

in the glass pane of the creek,

in the column of air

to the tall white sky,

and in everything in between

Ik kon de aarde niet voelen bewegen

in zijn langzame dans met de koude maan,

terwijl ik mijn stappen over de bergkam zette,

stil op mijn leren zolen.

Ik kon vanmiddag de volle zon niet zien.

Ik kon de varens niet zien terwijl ze bogen en bogen.

Ik kon je ogen niet zo helder zien als ik zou moeten,

terwijl ik samen met jou langs de oever hurkte.

Er is een aantrekkingskracht tussen onze harten, liefje.

Er is een lege, open geest

in de zwerm zwaluwen duiken,

duiken en draaien, duiken en draaien.

Met de zwart gevleugelde vogels

cirkelen

in de ruit van de kreek,

in de luchtkolom

naar de hoge witte lucht,

en in alles daartussenin,

en in alles daartussenin.

Maar, stil, zegt je mond op mijn warme nek.

Stil, zegt de stroom, terwijl hij ronddraait.

Stil, mijn geest is veel te luid.

Laat mijn adem, net als het getij, uitgaan.

Ik voel de aantrekkingskracht tussen onze harten, liefje.

Ik voel de lege, open geest

in de zwerm zwaluwen duiken,

duiken en draaien, duiken en draaien.

Terwijl de zwart gevleugelde vogels cirkelen

in de ruit van de kreek,

in de luchtkolom

naar de hoge witte lucht,

en in alles daartussenin