Andy The Frog - Bo Burnham

It’s time for a story.

It’s time for a story.

A very special story, especially for you.

It’s time for a story, it’s time for a story.

Sit down and listen, now don’t be a Jew.

This story is a…

It’s a glitch you can be Jewish.

This story is called Andy the Frog featuring long and convoluted similes and I

warn you when one of those long convoluted similes rears its old figurative

head.

So here we go.

Once upon a time, there was a frog named Andy.

Andy lived at the Patten Park Pond and had never hopped anywhere else his

entire frog life.

He had 3 best friends.

Millie- who never left her lily pad, Billie- who was always hopping mad,

and Roger- who was arrested for possession of tadpole porn.

So one day, Andy saw something hop across the grass on the other side of the

pond!

«Millie, Billie, Roger, look!"said Andy.

Across the pond stood the most beautiful frog that Andy had ever seen.

«She's gorgeous!"said Millie.

«She's beautiful!"said Billie.

«BIT OLD FOR MY TASTE."said Roger.

(Classic Roger.)

And then she was gone.

«I need to go find her,"said Andy, «I need to follow my little frog heart.»

So Andy followed the beautiful frogs footsteps into the forest.

He then came across a turtle.

«You can’t pass!"said the turtle.

«Please?"said Andy.

«NO."said the turtle.

(And uh, this is the first long, convoluted simile.)

Then, there was a rustling in the bushes, and like a man who had been shot in

the chest with a rifle, the turtle was shot in the chest with a rifle.

Andy kept moving, but at this point, like the doctor of a Kenyan track team,

his patience ran thin.

Andy kept moving.

He then came across a giant crocodile, and the crocodile began to chant:

«I woke up this morning and I sat on a log, I opened up the menu and the menu

said frog!»

Andy said, «NO!

No, please let go of me, I can feel myself dying,

you’re ripping up my insides, I’m never gonna find her am I, there’s no god is

there, fuck, fuck!»

The End.

If you’re curious the moral of that story is irrelevant because we’re humans,

and it was about a.

why would it apply to us?

Het is tijd voor een verhaal.

Het is tijd voor een verhaal.

Een heel bijzonder verhaal, speciaal voor jou.

Het is tijd voor een verhaal, het is tijd voor een verhaal.

Ga zitten en luister, wees nu geen Jood.

Dit verhaal is een…

Het is een glitch dat je Joods kunt zijn.

Dit verhaal heet Andy de Kikker met lange en ingewikkelde vergelijkingen en ik

waarschuw je wanneer een van die lange ingewikkelde vergelijkingen zijn oude figuratieve opheft

hoofd.

Hier gaan we.

Er was eens een kikker genaamd Andy.

Andy woonde aan de Patten Park Pond en was nog nooit ergens anders gesprongen

hele kikkerleven.

Hij had drie beste vrienden.

Millie- die haar lelieblad nooit verliet, Billie- die altijd gek aan het springen was,

en Roger- die werd gearresteerd voor het bezit van kikkervisjesporno.

Dus op een dag zag Andy iets over het gras springen aan de andere kant van de...

vijver!

"Millie, Billie, Roger, kijk!" zei Andy.

Aan de overkant van de vijver stond de mooiste kikker die Andy ooit had gezien.

"Ze is prachtig!" zei Millie.

"Ze is mooi!" zei Billie.

"EEN BEETJE OUD VOOR MIJN SMAAK." zei Roger.

(Klassieke Roger.)

En toen was ze weg.

"Ik moet haar gaan zoeken," zei Andy, "Ik moet mijn kleine kikkerhart volgen."

Dus Andy volgde de voetstappen van de prachtige kikkers het bos in.

Toen kwam hij een schildpad tegen.

"Je kunt er niet langs!" zei de schildpad.

'Alsjeblieft?' zei Andy.

"NEE." zei de schildpad.

(En dit is de eerste lange, ingewikkelde vergelijking.)

Toen klonk er geritsel in de struiken, en als een man die was neergeschoten...

de kist met een geweer, de schildpad werd in de kist geschoten met een geweer.

Andy bleef in beweging, maar op dit punt, zoals de dokter van een Keniaans baanteam,

zijn geduld raakte op.

Andy bleef bewegen.

Toen kwam hij een gigantische krokodil tegen en de krokodil begon te zingen:

«Ik werd vanmorgen wakker en ik zat op een boomstam, ik opende het menu en het menu

zei kikker!»

Andy zei: «NEE!

Nee, laat me alsjeblieft los, ik voel mezelf sterven,

je verscheurt mijn ingewanden, ik zal haar nooit vinden, ben ik, er is geen god

daar, neuk, neuk!»

Het einde.

Als je nieuwsgierig bent, is de moraal van dat verhaal niet relevant omdat we mensen zijn,

en het ging over een.

waarom zou het op ons van toepassing zijn?