The Spectral Evildence - Blackthorn

As I glide with Them

through visions and spaces…

Wake from your sleep at once

Arise from the semi dead…

…It becomes so hard

to find my old traces…

…Down there you’re in danger

Inhale and open your eyes!

Those who know do not speak

Those who speak do not know

Don’t hide your scorn

Glory to the lone

Don’t conceal your scorn

Glory to the mass

Shame to the lone

You can transform

into a storm

and tear the world down

You can transshape

You can escape

Just leave behind

Their morbid mind

Beware!

Defences fall in the blink of an eye

There is a chink in your armor, my instinct cannot lie

II

Execrate my name

Strip me to the skin…

Speak and you will be heard

Still left without answers at all…

…Cast a stone at me

To engrave this sin

…For theirs are the symbols

And always yours are the words

Those who know do not speak

Those who speak do not know

Here is your home

The place where you belong

May this dark be my home

til I find the place

Where I belong

The human being shall be separated from the vale of tears,

Sublime yet sequacious

…To walk the shining worlds that levitate above the black surface of times

May that epiphany dispel all the ephemeral things

So long I have been

waiting here within

the circle of chalk

Now let this plague stalk

It is time for me

To break myself free

Nothing left to say

Get out of my way

Don’t stand in my way

Terwijl ik met hen zweef

door visies en ruimtes…

Word meteen wakker uit je slaap

Sta op uit de halfdoden...

…Het wordt zo moeilijk

om mijn oude sporen te vinden...

...Daar beneden ben je in gevaar

Adem in en open je ogen!

Degenen die het weten, spreken niet

Degenen die spreken, weten het niet

Verberg je minachting niet

Glorie aan de eenzame

Verberg je minachting niet

Glorie aan de massa

Jammer voor de eenzame

Je kunt transformeren

in een storm

en de wereld afbreken

Je kunt transformeren

Je kunt ontsnappen

Gewoon achterlaten

Hun ziekelijke geest

Pas op!

Verdediging valt in een oogwenk

Er zit een kier in je wapenrusting, mijn instinct kan niet liegen

II

Mijn naam uitroepen

Strip me tot op de huid...

Spreek en je wordt gehoord

Nog steeds helemaal geen antwoorden...

...Werp een steen naar mij

Om deze zonde te graveren

...Want van hen zijn de symbolen

En altijd van jou zijn de woorden

Degenen die het weten, spreken niet

Degenen die spreken, weten het niet

Hier is je huis

De plek waar je thuishoort

Moge dit donker mijn thuis zijn

tot ik de plek vind

Waar ik thuishoor

De mens zal worden gescheiden van het tranendal,

Subliem en toch secuur

...Om de stralende werelden te bewandelen die zweven boven het zwarte oppervlak van de tijden

Moge die openbaring alle kortstondige dingen verdrijven

Zo lang ben ik geweest

hier binnen wachten

de cirkel van krijt

Laat deze plaag nu sluipen

Het is tijd voor mij

Om mezelf te bevrijden

Niets meer te zeggen

Ga uit mijn weg

Sta me niet in de weg