Arria Marcella - Blackthorn

Abandon hope

all (ye) who enter me…

Let the part

of this noble body will be

a lid of your sudden sarcophagi

He would applaud

If he had the hands

And he would waltz

If he had the limbs

But he only grins

You are as unwholesome as me

Thus the mactation

Convoked them —

Doughy, bleating, dying

II

Another light

anon shall rise

For uninhumed vain

and malign eyes

Those who run to the dawn

Will fall into the night’s embrace

No one will leave this putrid pageant

(To a) lupanar fane

Profound is over and under me

It does go on hopelessly forever

Do not plunge me back into wan nothingness!

Do not plunge me back into…

III

Ripped down is the

chthonian sky

With the cold blade of a

Ritual knife

Ghost parade’s bringing me

Through the onyx arcades

To the jaw of hell

There is no place

on earth for you too,

and no grave that

will comfort you

for you’ve met the one who

did fill your heart

with stygian ardour

Voco te o Magna Mater,

Ne me mori facias

Dressed in piceous

you’ll return

to the orb where you must burn

Hoop opgeven

allen (gij) die mij betreden...

laat het deel

van dit edele lichaam zal zijn

een deksel van je plotselinge sarcofagen

Hij zou applaudisseren

Als hij de handen had

En hij zou walsen

Als hij de ledematen had

Maar hij grijnst alleen

Je bent net zo ongezond als ik

Dus de mactation

Heb ze bijeengeroepen —

Doughy, blaten, sterven

II

Nog een licht

anon zal opstaan

Voor onbeschaamde ijdelheid

en kwaadaardige ogen

Degenen die naar de dageraad rennen

Zal in de omhelzing van de nacht vallen

Niemand verlaat deze bedorven optocht

(Tegen een) lupanar fane

Diepgaand is boven en onder mij

Het gaat hopeloos eeuwig door

Dompel me niet terug in het bleke niets!

Dompel me niet terug in...

III

Naar beneden gescheurd is de

chtonische lucht

Met het koude mes van een

ritueel mes

Ghost parade brengt me

Door de onyx-arcades

Naar de kaak van de hel

Er is geen plek

ook voor jou op aarde,

en geen graf dat

zal je troosten

want je hebt degene ontmoet die

vulde je hart

met stygische ijver

Voco te o Magna Mater,

Ne me mori facias

Gekleed in chique

je komt terug

naar de bol waar je moet branden