Prologue - The Discovery - Black Messiah

There was a time when the world was young and no man had ever trodden the face

of the earth, whence it happened that Odin, foremost und mightiest of the Æsir

dynasty, rode across the vast plains of Æsgaard to feast his very eyes upon his

realm.

His gaze fell upon meadows green, vast and dense forests, rivers and streams

abundant of fish and mighty whose snow-covered peaks reached far into the

endless sky.

After he had ridden for seven days, his gaze fell upon a city stretching far

upon the eastern horizon, never before he had seen this city nor had he deemed

it’s existence to be possible, as the only dynasty supposed of making their

home in Æsgaard was the one of the Æsir.

Odin rode closer and took cover behind an ancient oak tree.

He called upon his ravens Hugin and Minin, to be his eyes and ears,

and sent them forth to scry upon the miracles which might hide beneath the

city walls.

He saw figures of men, looking seemingly alike to his own peaople and he also

saw the miracles they were able to work.

One he saw, was using just the powers of his spirit to grow trees in his garden

and he saw another using his will to call sparkling water frm the plkain earth

to cultivate his fields.

And Odin heard how they spoke to each other.

Thus he became aware of their name.

They called themselves «Vanir»

For three days and three nights his ravens stayed in the city of Vanir and for

three days and three nights he remained hidden behind the ancient oak tree.

Then, when he decided to have seen and heard enough, he summoned back his

messengers and turned away from Vanaheim.

Hastily he rode back towards the sacred halls of Valhalla to give account of

his discovery…

To give account of the terrible threat rising in the east!

Er was een tijd dat de wereld jong was en nog nooit iemand in het gezicht had gelopen

van de aarde, vanwaar het gebeurde dat Odin, de belangrijkste en machtigste van de Aesir

dynastie, reed over de uitgestrekte vlaktes van Æsgaard om zijn ogen op de zijne te vieren

rijk.

Zijn blik viel op groene weiden, uitgestrekte en dichte bossen, rivieren en beken

een overvloed aan vissen en machtige wier besneeuwde toppen tot ver in de

eindeloze hemel.

Nadat hij zeven dagen had gereden, viel zijn blik op een stad die zich ver uitstrekte

aan de oostelijke horizon, nooit eerder had hij deze stad gezien, noch had hij gedacht dat

het is mogelijk dat het bestaat, als de enige dynastie die verondersteld wordt hun

huis in Æsgaard was dat van de Æsir.

Odin reed dichterbij en zocht dekking achter een oude eik.

Hij riep zijn raven Hugin en Minin aan, om zijn ogen en oren te zijn,

en stuurde ze eropuit om de wonderen te onderzoeken die zich onder de...

stadsmuren.

Hij zag figuren van mannen, die schijnbaar op zijn eigen volk leken en hij ook...

zagen de wonderen die ze konden doen.

Een die hij zag, gebruikte alleen de krachten van zijn geest om bomen in zijn tuin te laten groeien

en hij zag een ander zijn wil gebruiken om bruisend water van de aarde te roepen

om zijn velden te bewerken.

En Odin hoorde hoe ze met elkaar spraken.

Zo werd hij zich bewust van hun naam.

Ze noemden zichzelf «Vanir»

Drie dagen en drie nachten verbleven zijn raven in de stad Vanir en voor

drie dagen en drie nachten bleef hij verborgen achter de oude eik.

Toen hij besloot genoeg te hebben gezien en gehoord, riep hij zijn...

boodschappers en keerde zich af van Vanaheim.

Haastig reed hij terug naar de heilige zalen van het Walhalla om rekenschap af te leggen

zijn ontdekking...

Om rekening te houden met de verschrikkelijke dreiging die in het oosten opkomt!