На крыше - Белые Братья

Я тут по ящику видел фильм, черней быть не может

Что же там происходит?

Неужели так мир ничтожен?

Я встревожено вышел на дома крышу

Взял бинокль с собой, в надежде, что увижу я совсем другую картину

Вижу паутину в городских дорогах лишь безмолвную равнину

Доносятся до меня, уносятся сквозь меня звуки этого города,

Запахи настенного камня,

Но странно то, что я не слышу птичьих голосов

Не вижу, хоть стою на крыше,

Я крикнул пару слов,

Но в воздух ни одна не взлетела,

Накатило на меня прозрение накатило

И я стал чаще замечать, обращать свое внимание на то, что снизу

Нет, не заметишь сразу,

Ведь поглощают разум дела мирские

Немного мерзкие, но в целом, как всегда людские,

Да и какие птицы, когда не вижу я ни дерева, ни травы, ни листа зеленого

Увы, в этом городе нет ничего зеленого,

Нет, ни во дворах, ни в окнах-зелень отсутствует,

Точно, и ни кусочка травы, ни газона,

Зона здесь свинцового бетона,

Свинцового бетона…..

Надо, надо мной повисло небо YO!YO!YO!

Миллионы звезд, да я не был под ним давно

И все казалось мне абсолютно не реальным миром

Подо, подо мной возникла бездна YO!YO!YO!

Миллионами и я над ней, лишь стоит сделать шаг

И все казалось мне абсолютно не реальным миром

И я стал часто подниматься на крышу своего дома,

Каждый раз что-то новое отсутствовало снова,

Голубого цвета в городе этом нету

Пепельный оттенок давно приобрело здесь небо

И краска слезла с кирпича и все стены домов потускнели

Печально, что мы не замечали этих цветов, верней отсутствие их

И мы не знали уже оттенков других

Не знали, нет…

Вооруженный глаз не обмануть

Я увидел муть вместо синих вод в реке блестит только нефть и ртуть

Вместо синей-синей воды там пятно чернил

Городские трубы здесь в качестве причин тому,

Но мир этого города давно уже выцвел

Черно-белый телевизор представляет столица

И лица горожан, увидев-задрожал

Неужели и мое лицо настолько городом прокажено

Боже!

Сделай что-нибудь, я прошу, умоляю,

Чтоб прекратился поскорей этот дождь над нами

Пусть восстанет *** и навсегда озарят его цвета, этот город

Пусть здесь радуга встанет

Да, пусть здесь радуга встанет

Над крестами, над домами и над нами,

Яркий сочный свет озарит, нет, наконец-то город,

Мрачные просторы, серые узоры на заборах,

Хотя бы пусть все, что может пусть отразить радуги цвета

Вот эту мысль трудно выразить

Отразит хотя бы на мгновение и отражение чуть развеселит,

Придает хоть слабый оттенок цвета

И может что-то, где-то оставит память цвета,

Но вряд ли это

Надо, надо мной повисло небо YO!YO!YO!

Миллионы звезд, да я не был под ним давно

И все казалось мне абсолютно не реальным миром

Подо, подо мной возникла бездна YO!YO!YO!

Миллионами и я над ней, лишь стоит сделать шаг

И все казалось мне абсолютно не реальным миром

YO!YO!YO!

Надо, надо мной, подо, подо мной возникла бездна

Казалось мне, абсолютно не реальным миром

YO!YO!YO!

Миллионы звезд, миллион огней и я над ней

Лишь стоит сделать шаг и все ... абсолютно не реальным миром

Казалось мне, абсолютно не

Казалось мне, абсолютно не реальным миром

Надо, надо мной

Подо, подо мной повисло небо YO!YO!YO!

Ik heb een film op tv gezien, zwarter kan het niet

Wat is er daar aan de gang?

Is de wereld zo onbeduidend?

Ik ging angstig naar het dak van het huis

Ik nam een ​​verrekijker mee, in de hoop dat ik een heel ander beeld zou zien

Ik zie spinnenwebben in stadswegen, alleen een stille vlakte

De geluiden van deze stad bereiken mij, de geluiden van deze stad gaan door mij heen,

De geur van muursteen

Maar het is vreemd dat ik geen vogelstemmen hoor

Ik zie niet, ook al sta ik op het dak,

Ik schreeuwde een paar woorden

Maar niet één vloog de lucht in,

Een openbaring rolde over me heen

En ik begon vaker op te merken, mijn aandacht te schenken aan wat beneden is

Nee, dat merk je niet meteen

Wereldse zaken nemen tenslotte de geest in beslag

Een beetje gemeen, maar in het algemeen, zoals altijd menselijk,

Ja, en wat voor vogels, als ik geen boom zie, of gras, of een groen blad

Helaas, er is niets groen in deze stad,

Nee, noch in de tuinen, noch in de ramen, er is geen groen,

Precies, en geen stukje gras, geen gazon,

Het gebied hier is van loodbeton,

Loodbeton…..

Het is nodig, de lucht hing boven me YO!YO!YO!

Miljoenen sterren, ja ik ben er lang niet meer onder geweest

En alles leek me absoluut niet de echte wereld

Onder, onder mij, een afgrond van YO!YO!YO!

Miljoenen en ik ben er overheen, zet gewoon een stap

En alles leek me absoluut niet de echte wereld

En ik begon vaak naar het dak van mijn huis te klimmen,

Elke keer ontbrak er weer iets nieuws

Er is geen blauwe kleur in deze stad

De lucht heeft hier al lang een asachtige tint gekregen

En de verf bladderde van de baksteen en alle muren van de huizen vervaagden

Het is triest dat we deze bloemen niet hebben opgemerkt, of liever de afwezigheid ervan.

En we kenden de schakeringen van anderen nog niet

Wist niet nee...

Het gewapende oog kan niet worden misleid

Ik zag troebelheid in plaats van blauw water in de rivier, alleen olie en kwik glinsteren

In plaats van blauwblauw water is er een inktvlek

Stadsleidingen zijn hier als redenen

Maar de wereld van deze stad is allang vervaagd

Zwart-wit TV vertegenwoordigt de hoofdstad

En de gezichten van de stedelingen, die het zagen, beefden

Is mijn gezicht zo melaats in de stad

God!

Doe iets, ik smeek, ik smeek

Om deze regen over ons zo snel mogelijk te stoppen

Laat *** opstaan ​​en voor altijd zijn kleuren verlichten, deze stad

Laat de regenboog hier opkomen

Ja, laat de regenboog hier opkomen

Over kruisen, over huizen en over ons,

Helder, sappig licht zal oplichten, nee, eindelijk de stad,

Sombere ruimtes, grijze patronen op de hekken,

Laat in ieder geval alles wat regenboogkleuren kan laten weerspiegelen

Deze gedachte is moeilijk uit te drukken.

Het zal in ieder geval even reflecteren en de reflectie zal een beetje opvrolijken,

Geeft een lichte tint van kleur

En misschien laat iets, ergens een herinnering aan kleur achter,

Maar dit is nauwelijks

Het is nodig, de lucht hing boven me YO!YO!YO!

Miljoenen sterren, ja ik ben er lang niet meer onder geweest

En alles leek me absoluut niet de echte wereld

Onder, onder mij, een afgrond van YO!YO!YO!

Miljoenen en ik ben er overheen, zet gewoon een stap

En alles leek me absoluut niet de echte wereld

YO!YO!YO!

Het is noodzakelijk dat er boven mij, onder, onder mij een afgrond verscheen

Het leek me absoluut niet de echte wereld

YO!YO!YO!

Miljoenen sterren, een miljoen lichtjes en ik ben er overheen

Het is gewoon de moeite waard om een ​​stap te zetten en dat is alles ... absoluut niet de echte wereld

Het leek me absoluut

Het leek me absoluut niet de echte wereld

Moet, over mij heen

Onder, onder mij hing de lucht YO!YO!YO!