Tudo outra vez - Belchior

Há tempo muito tempo que eu estou longe de casa

E nessas ilhas cheias de distância

O meu blusão de couro se estragou

Ouvi dizer num papo da rapaziada

Que aquele amigo que embarcou comigo

Cheio de esperança e fé, já se mandou

Sentado à beira do caminho pra pedir carona

Tenho falado à mulher companheira

Quem sabe lá no trópico a vida esteja a mil

E um cara que transava à noite no «Danúbio azul»

Me disse que faz sol na América do Sul

E nossas irmãs nos esperam no coração do Brasil

Minha rede branca, meu cachorro ligeiro

Sertão, olha o Concorde que vem vindo do estrangeiro

O fim do termo «saudade» como o charme brasileiro

De alguém sozinho a cismar

Gente de minha rua, como eu andei distante

Quando eu desapareci, ela arranjou um amante

Minha normalista linda, ainda sou estudante

Da vida que eu quero dar

Até parece que foi ontem minha mocidade

Meu diploma de sofrer de outra Universidade

Minha fala nordestina, quero esquecer o francês

E vou viver as coisas novas, que também são boas

O amor/humor das praças cheias de pessoas

Agora eu quero tudo, tudo outra vez

Ik ben lang van huis geweest

En op deze eilanden vol afstand

Mijn leren jas was kapot

Ik hoorde in een gesprek met de meisjes

Die vriend die bij mij instapte

Vol hoop en vertrouwen heeft hij al gestuurd

Aan de kant van de weg zitten om te liften

Ik heb met de vrouwelijke metgezel gesproken

Wie weet, in de tropen is het leven duizend

En een man die 's nachts seks had op "Blue Danube"

Hij vertelde me dat het zonnig is in Zuid-Amerika

En onze zussen wachten op ons in het hart van Brazilië

Mijn witte hangmat, mijn lichte hond

Sertão, kijk naar de Concorde die uit het buitenland komt

Het einde van de term «saudade» als de Braziliaanse charme

Van iemand alleen om na te denken

Mensen uit mijn straat, hoe ik ver weg liep

Toen ik verdween, kreeg ze een minnaar

Mijn mooie normalist, ik ben nog een student

Van het leven dat ik wil geven

Het lijkt zelfs als de dag van gisteren mijn jeugd

Mijn diploma van lijden aan een andere universiteit

Mijn noordoostelijke toespraak, ik wil het Frans vergeten

En ik zal nieuwe dingen beleven, die ook goed zijn

De liefde/humor van pleinen vol mensen

Nu wil ik alles, alles weer