Lira dos vinte anos - Belchior

Os filhos de bob dylan, clientes da coca cola

Os que fugimos da escola

Voltamos todos pra casa

Um queria mandar brasa;

Outro ser pedra que rola…

Daí o money entra em cena e arrasa

E adeus, caras bons de bola!

Mamãe!

como pôde acontecer?

Ah!

meu coração-lobo mau não aguenta!

…e andarmos apressados

Deu em chegar atrasados

Ao fim dos anos cinquenta!

Meu pai não aprova o que eu faço

Tampouco eu aprovo o filho que ele fez

Sem sangue nas veias, com nervos de aço

Rejeito o abraço que me dá por mês

De kinderen van bob dylan, klanten van coca cola

De die weglopen van school

We zijn allemaal weer naar huis gegaan

Men wilde sintels sturen;

Een ander wezen is een steen die rolt...

Dan komt er geld op het toneel en vernietigt het

En tot ziens, goede jongens!

Mama!

hoe kon het gebeuren?

Oh!

mijn grote boze wolfshart kan het niet aan!

...en haast je

Kwam laat aan

Eind jaren vijftig!

Mijn vader keurt niet goed wat ik doe

Noch keur ik de zoon goed die hij heeft gemaakt

Geen bloed in de aderen, stalen zenuwen

Ik weiger de knuffel die je me per maand geeft