Ter ou não ter - Belchior

Quando eu vim para a cidade, eu ganhava a minha vida

Ave-pássaro cantando na noite do cabaré

E era mais pobre do que eu a mulher com quem dividia

Dia e noite, sol e cama, cobertor, quarto e café

O Nordeste é muito longe.

Eh!

saudade.

A cidade

É sempre violenta

Pra quem não tem pra onde ir, a noite nunca tem fim

O meu canto tinha um dono e esse dono do meu canto

Pra me explorar, me queria sempre bêbado de gim

O patrão do meu trabalho era um tipo de mãos apressadas

Em roubar, derramar sangue de quem é fraco, inocente

Tirava o pão das mulheres — suor de abraços noturnos

Confiante que o dinheiro vence infalivelmente

Ele ganhava as meninas com seu jeito de bonito:

A roupa novinha em folha, cravo vermelho na mão

Charuto aceso na boca e bolsa cheia de promessas

De que um dia entregaria a qualquer uma o coração

Mas noite é vida e vida é jogo e jogo é sorte e sorte

É vária;

Coisa muito complicada: o amigo tem ou não tem

Quem não tem sucesso ou grana tem que ter sorte

Bastante

Para escapar salvo e são das balas de quem lhe quer bem

Por isso eu fui Navalha, falei com Papel de Seda

Malandros amigos meus, que tinham vindo há mais tempo

Deles aprendi a arte de conviver com o perigo

De respeitar sem temer qualquer espécie de gente

Contei tudo.

Eles iriam ver meu show na meia noite…

Falava a palavra AMOR, a letra da minha canção

… O tipo, sentado à mesa, rugia e amassava o cravo

Sangue: um golpe na garganta e um tiro no coração

Eu não quero falar nada;

eu quero é completar meu canto

Pois sei que o show continua, que continua o viver

Mas é bom tomar cuidado com quem entende o riscado:

To be or not to be quer dizer: ter ou não ter

Toen ik naar de stad kwam, verdiende ik mijn eigen brood

Vogelzang in de nacht van het cabaret

En hij was armer dan ik, de vrouw met wie hij deelde

Dag en nacht, zon en bed, deken, kamer en koffie

Het noordoosten is te ver weg.

eh!

verlangen.

De stad

Het is altijd gewelddadig

Voor degenen die nergens heen kunnen, de nacht eindigt nooit

Mijn hoek had een eigenaar en deze eigenaar van mijn hoek

Om mezelf te ontdekken, wilde hij me altijd dronken van gin

De baas van mijn werk was een type met haastige handen

Om te stelen, vergiet het bloed van degenen die zwak en onschuldig zijn

Nam brood van vrouwen — zweet van nachtelijke knuffels

Ervan overtuigd dat geld onfeilbaar wint

Hij won de meisjes met zijn knappe manier:

Gloednieuwe kleren, rode anjer in de hand

Aangestoken sigaar in mond en tas vol beloftes

Dat ik op een dag iedereen een hart zou geven

Maar nacht is leven en leven is spel en spel is geluk en geluk

Is divers;

Heel ingewikkeld ding: de vriend heeft of heeft niet

Wie geen succes of geld heeft moet geluk hebben

Nogal

Om veilig te ontsnappen en van de kogels van degenen die van je houden

Daarom ging ik naar Razor, ik sprak met Tissue Paper

Stoute vrienden van mij, die lang geleden waren gekomen

Van hen heb ik de kunst geleerd om met gevaar te leven

Om te respecteren zonder bang te zijn voor welke soort mensen dan ook

Ik heb je alles verteld.

Ze zouden om middernacht naar mijn show gaan kijken...

Ik sprak het woord LIEFDE, de tekst van mijn lied

... De man, zittend aan de tafel, brulde en verpletterde het klavecimbel

Bloed: een klap in de keel en een schot in het hart

Ik wil niets zeggen;

Ik wil mijn liedje afmaken

Omdat ik weet dat de show doorgaat, dat hij blijft leven

Maar het is goed om voorzichtig te zijn met degenen die het risico begrijpen:

Zijn of niet zijn betekent: hebben of niet hebben