Populus - Belchior

Populus, meu cão…

O escravo, indiferente, que trabalha

E, por presente, tem migalhas sobre o chão

Populus, meu cão

Primeiro, foi seu pai

Segundo, seu irmão;

Terceiro, agora, é ele… agora é ele

De geração, em geração, em geração

No congresso do medo internacional

Ouvi o segredo do enredo final

Sobre Populus, meu cão:

Documento oficial, em

Testamento especial

Sobre a morte, sem razão

De Populus, meu cão

Populus, Populus, Populus, meu chão

Delírios sanguíneos

Espumas nos teus lábios…

Tudo em vão

Tenho medo de Populus, meu cão

Roto no esgoto do porão

Seu olhar de quase gente

As fileiras dos seus dentes…

Trago o rosto marcado

E eles me conhecerão, me conhecerão

Populus, Populus, Populus, meu cão

Populus, mijn hond...

De slaaf, onverschillig, die werkt

En als cadeau liggen er kruimels op de vloer

Populus, mijn hond

Eerst was het je vader

Ten tweede, je broer;

Ten derde, nu is hij het... nu is hij het

Van generatie, op generatie, op generatie

Op het congres van internationale angst

Ik hoorde het geheim van het laatste complot

Over Populus, mijn hond:

officieel document in

speciale wil

Over de dood, zonder reden

Van Populus, mijn hond

Populus, Populus, Populus, mijn verdieping

bloed wanen

Schuim op je lippen...

allemaal tevergeefs

Ik ben bang voor Populus, mijn hond

Roto in het kelderriool

Je uiterlijk van bijna mensen

De rijen van je tanden...

Ik breng het gemarkeerde gezicht

En ze zullen me kennen, ze zullen me kennen

Populus, Populus, Populus, mijn hond