Forever - Beborn Beton

Why don’t you see, this pain lasts forever?

We would be living together apart.

We wouldn’t go far.

We would never be able to cope with, the ones thta we are.

So let us be what we shall be.

Forever.

Sometimes Im sad and i cry and I wish it would rain.

Sometimes when I see dispair in your eyes and you need someone to help you get

over the pain.

Though I try to hold on to my dreams.

Of a world without anger and fear.

Its so hard to believe we’ll be saved from what’s going on.

Here in my realm I allow you to tell me your needs.

Here is the peace that you seek.

When you bleed.

From the wounds you take from living the life you beseech.

Did i tell you I knew all along?

Don’t you think there is some kind of truth in it,

Wasn’t it you who walked out on me, wasn’t that you?

Why don’t you see that this pain lasts forever?

We would be living together apart.

For we wouldn’t go far.

We would never be able to cope with the ones that we are.

So let us be what we shall be.

Forever.

Sometimes I’d lie you to die, cause it drives me insane.

There’s a whole lot of china broken, But Im not the one to take over the blame.

And you knew that we had our chance.

Couldnt live with or without one another.

I guess we’d be better off dead then together.

Waarom zie je niet dat deze pijn voor altijd duurt?

We zouden apart gaan samenwonen.

We zouden niet ver gaan.

We zouden het nooit aankunnen, degenen die we zijn.

Dus laten we zijn wat we zullen zijn.

Voor altijd.

Soms ben ik verdrietig en huil ik en zou ik willen dat het regende.

Soms, als ik wanhoop in je ogen zie en je iemand nodig hebt om je te helpen,

over de pijn heen.

Hoewel ik probeer vast te houden aan mijn dromen.

Van een wereld zonder woede en angst.

Het is zo moeilijk te geloven dat we gered zullen worden van wat er aan de hand is.

Hier in mijn rijk sta ik u toe om mij uw behoeften te vertellen.

Hier is de vrede die je zoekt.

Wanneer je bloedt.

Van de wonden die je oploopt door het leven te leiden waar je om smeekt.

Heb ik je verteld dat ik het al die tijd al wist?

Denk je niet dat er een soort van waarheid in zit,

Was jij het niet die bij me wegliep, was jij dat niet?

Waarom zie je niet dat deze pijn eeuwig duurt?

We zouden apart gaan samenwonen.

Want we zouden niet ver gaan.

We zouden nooit kunnen omgaan met degenen die we zijn.

Dus laten we zijn wat we zullen zijn.

Voor altijd.

Soms zou ik je liegen om te sterven, want ik word er gek van.

Er is heel veel porselein kapot, maar ik ben niet degene die de schuld overneemt.

En je wist dat we onze kans hadden.

Kon niet met of zonder elkaar leven.

Ik denk dat we beter dood af zijn dan samen.