Lost Little Robot - Beborn Beton

Day in day out we serve our destiny but still don’t see

A reason in these things, in orders we obey

A life’s a fragment, too short to take a look behind

A subroutine that gets no intervention

The everlasting kind

The face in front of me, it offers me a smile

And takes my youth instead

A look into these eyes is far too painful

A stone abandons my hand to get that face out of my sight

And you are with me all the time, my lost little robot

Master you told me, I belong to you

Watch my words and cool my circuits down

Dag in dag uit dienen we ons lot, maar zien we het nog steeds niet

Een reden in deze dingen, in bevelen die we gehoorzamen

Een leven is een fragment, te kort om achterom te kijken

Een subroutine die geen tussenkomst krijgt

De eeuwige soort

Het gezicht voor me, het biedt me een glimlach

En in plaats daarvan mijn jeugd neemt

Een blik in deze ogen is veel te pijnlijk

Een steen verlaat mijn hand om dat gezicht uit mijn zicht te krijgen

En je bent altijd bij me, mijn verloren kleine robot

Meester je vertelde me, ik hoor bij jou

Let op mijn woorden en koel mijn circuits af