Tan lejos tan cerca - Bebe

Ha vuelto a florecer

En mis ojos de cristal

El viento se llevó

Todo

Y de nuevo vuelve a amanecer

Aquí

Tan lejos, tan cerca

De todo lo que fue

Ciudades desiertas

El campo ha cubierto

Las flores abiertas

Tus ojos tan negros

He vuelto a despertar aquí

Tan cerca y tan lejos de lo

Que ya fue

Me pican los ojos

Me pican los ojos

De tanto correr detrás de los caballos

Me pican los ojos

Me pican los ojos

De tanto correr detrás de tus hermanos

Me pican los ojos

Me pican los ojos

De quererte tanto y tanto

Me pican los ojos

Me pican los ojos… tanto…

Una lágrima de mentira resbala por mi pupila y baja

Despacio

Llegará algún día a donde tiene que llegar o se quedará perdida

Entre mis labios

Era de verdad

Que yo tenía ganas de verte

Era de verdad

Que yo tenía ganas de quererte

Era de verdad

Que yo tenía tantas ganas de verte

Era de verdad

Que yo tenía ganas de quererte a ti

Aquel día comí hasta reventar

Y no paraba de hablar

Intenté que se me pasara pero nada de nada

Me llevaste en brazos, yo no podía andar

Aquel creía que iba a reventar

Me salían flores hasta por las orejas

Aquel día sólamente quería bailar

Contigo

Pero no pude hacerlo

Me quedé en el intento

Me colgué de tus brazos

Y me inventé otro cuento

Entonces, el baile pasó

Y me llevaste a un sofá de amor

Me hice un ovillo sobre ti y me dormí hecha pedazos

Aquel día creía que iba a reventar

Me salían flores hasta por las orejas

Aquel día la alegría no paraba de estallar

Y me dejé llevar

Aquel creía que iba a reventar

Me salían flores hasta por las orejas

Aquel día la alegría no paraba de estallar

Por todos y cada uno de los rincones

Aquel día

heeft weer gebloeid

In mijn glazen ogen

de wind nam

Alles

En weer daagt het

Hier

zo ver zo dichtbij

van alles wat was

verlaten steden

Het veld is bedekt

de open bloemen

je ogen zo zwart

Ik ben hier wakker geworden

Zo dichtbij en zo ver weg

dat was al

mijn ogen jeuken

mijn ogen jeuken

Van zoveel rennen achter de paarden aan

mijn ogen jeuken

mijn ogen jeuken

Van zo veel achter je broers aan rennen

mijn ogen jeuken

mijn ogen jeuken

Om zoveel en zoveel van je te houden

mijn ogen jeuken

Mijn ogen jeuken... zo veel...

Een traan van leugens glijdt langs mijn pupil en valt

Langzaam

Op een dag komt het waar het heen moet, anders gaat het verloren

tussen mijn lippen

het was echt

dat ik je wilde zien

het was echt

dat ik van je wilde houden

het was echt

Dat ik je zo graag wilde zien

het was echt

Dat ik van je wilde houden

Die dag at ik tot ik barstte

En hij stopte niet met praten

Ik probeerde er overheen te komen, maar helemaal niets

Je nam me in je armen, ik kon niet lopen

Hij dacht dat hij zou barsten

Bloemen kwamen uit mijn oren

Die dag wilde ik gewoon dansen

Met jou

Maar ik kon het niet

Ik bleef in de poging

Ik hing aan je armen

En ik verzon nog een verhaal

Toen gebeurde de dans

En je nam me mee naar een sofa van liefde

Ik kroop bovenop je en viel in stukken in slaap

Die dag dacht ik dat ik zou barsten

Bloemen kwamen uit mijn oren

Die dag hield de vreugde niet op met exploderen

En ik werd meegesleept

Hij dacht dat hij zou barsten

Bloemen kwamen uit mijn oren

Die dag hield de vreugde niet op met exploderen

Voor elk van de hoeken

Die dag