Nostaré - Bebe

¿En cuántas habitaciones de hotel

Me dejaste con mi pena sin piedad?

Y ahora, ¿qué más da?

… ¿Qué más da?

Ahora viajo sola, vivo en bosques

Sola ya no tengo miedo

Hay luz al fondo

Siempre… hay luz al fondo

Y puedo ver pequeños islotes, a flote

Que dejan que el sol les toque

Y no sé si quiero irme, o me quiero quedar

Lo que sé es que ya no quiero que me duela más

Noo… asi que… no estaré

La próxima vez… no estaré…

La próxima vez… no estaré…

La próxima vez… no estaré…

La próxima vez… no estaré…

El viento corta mi boca, pero no lo suficiente

Como para que no puedan curarmela los besos de otra

Y desayuno lo que sabes que me gusta

Aunque preferiría desayunar tu piel si no fuera porque te asusta

Si no fuera porque te asusta

Y no volveré a dejar que mis lágrimas me impidan

Ver tanta belleza como tengo a mi alrededor

Tan tejos te siento tan cerca

Y tan cerca te sentí tan lejos

Ahora no me quejo, yo lo consentí

Insistí en quererte

Y ahora que no sé si insistí

Tú insistes en quererme…

… paradoja constante del amor…

Cuando te vas, me quedo yo

Cuando me voy, tú te quieres quedar

Pero otra vez, no estaré…

Nooo…

La próxima vez… no estaré…

La próxima vez… no estaré…

Aunque te eche de menos…

No estaré…

La próxima vez… no estaré…

In hoeveel hotelkamers

Je liet me met mijn verdriet zonder genade?

En wat maakt het nu nog uit?

… Wat maakt het uit?

Nu reis ik alleen, ik woon in bossen

Alleen ben ik niet meer bang

Er is licht op de achtergrond

Altijd... er is licht op de achtergrond

En ik kan kleine eilandjes zien, drijvend

wie laat de zon hen aanraken?

En ik weet niet of ik weg wil of dat ik wil blijven

Wat ik weet is dat ik niet meer wil dat het pijn doet

Nee... dus... dat zal ik niet zijn

De volgende keer... zal ik niet...

De volgende keer... zal ik niet...

De volgende keer... zal ik niet...

De volgende keer... zal ik niet...

De wind snijdt in mijn mond, maar niet genoeg

Alsof de kusjes van iemand anders het niet kunnen genezen

En ik eet wat je weet dat ik lekker vind als ontbijt

Hoewel ik liever je huid als ontbijt zou eten als het niet was omdat het je bang maakt

Als het niet was omdat het je bang maakt

En ik laat me niet meer tegenhouden door mijn tranen

Zie zoveel schoonheid als ik om me heen heb

Dus taxus ik voel je zo dichtbij

En zo dichtbij voelde ik je zo ver

Nu klaag ik niet, ik heb toegestemd

Ik stond erop om van je te houden

En nu ik niet weet of ik erop heb aangedrongen

Je staat erop om van me te houden...

... constante paradox van liefde ...

Als jij weggaat, blijf ik

Als ik vertrek, wil jij blijven

Maar nogmaals, ik zal niet...

neeeeee…

De volgende keer... zal ik niet...

De volgende keer... zal ik niet...

Ook al mis ik je...

Ik zal niet zijn…

De volgende keer... zal ik niet...