ABC - Bebe

Ponte joya barata, anda descalza y con tacones

Ponte bien guapa pa tí pa tí pa ti

Soy aprendiz de bruja, de chamana

De madrid de abuela, si la vida me deja

Que lo que se retiene nunca se tiene

Y lo que se deja libre siempre vuelve, no se ahoga

Ahora me encuentro bien y motivada

Y saco mi lengua a pasear… ah ah

No, no, no, no, no me acostumbro, no me acostumbro no…

No me acostumbro que no…

A no poder beber en la calle, a tus tonterías

No me acostumbro a que no te calles

No me acostumbro a tanto

No me acostumbro a tanta velocidad

A la hora de pensar un poquito

No me acostumbro a tanto cabron con que

No me acostumbro a tanta policía pervertida

No me acostumbro dime de quien te fia ya

No me acostumbro a mirar y que no estén

Ni que las cosas me salgan bien

No me acostumbro a que medio mundo nos acostemos tranquilos

Y en el otro medio se mueran por miles los niños

No!, que no me acostumbro

No me acostumbro a que intenten coartar mi libertad

Que esa me la dieron al nacer mi mama, mi papa

No me acostumbro a que no haya casa pa' todos

Cuando la tierra no es de nadie cojones

Es de quien en ella nació, creció, vivió y la trabajo

No me acostumbro a que haya que pagar pa' que te entierren ah!

Estamos, pa' que nos encierren

No me acostumbro vuestra demagogia

A vuestra trampa, vuestra mentira

Los mejores actores se juntan en política

No me acostumbro a vivir sin sol

No me acostumbro a vivir sin sol

Y a donde quiera me hecho una siesta

Me monto una fiesta pero no te acerques

Que no me acostumbro a las falsas apariencias

Y puedo darte con la mano abierta

No me acostumbro a que me quieran dar ordenes

Orden contra orden, desorden

Desordenando mi vida encuentro el orden que no tenia

Y camino pa delante

Mi camino no esta dibujado en el camino

No tiene huellas, va campo a trave

Va campo a trave, va campo a trave

Mi camino no esta dibujado en el camino

No tiene huellas, va campo a trave

Va campo a trave, va campo a trave

Y mientras no me acostumbro a tanta subordinación

Mira que a todos nos cuesta saber esto y que no

A tanto mal phono, a tanta incomunicación entre tú y yo

Entre tú y yo

No me acostumbro a que no veamos que el poder esta en nuestras manos,

pero cerramos los ojos

Y chupamos el caramelo envenenao que nos dan, no, no, no

No me acostumbro a tanta mierda en los campos

A tantos hijos de puta del bote chupando

Metiendo el hocico en otro comedero

Mientras el suyo lo tienen entero

No me acostumbro a tanto, no me acostumbro a tanto

No me acostumbro a tanto, a tanto muerto vertical

Mi camino no esta dibujado en el camino

No tiene huellas, va campo a trave

Va campo a trave, va campo a trave…

Doe goedkope sieraden aan, ga op blote voeten en op hakken

Maak jezelf mooi voor jou, voor jou, voor jou

Ik ben een leerling-heks, sjamaan

Uit Madrid als grootmoeder, als het leven me verlaat

Dat wat wordt ingehouden is nooit gehad

En wat vrijkomt komt altijd terug, het verdrinkt niet

Nu voel ik me goed en gemotiveerd

En ik steek mijn tong uit voor een wandeling... ah ah

Nee, nee, nee, nee, ik wen er niet aan, ik wen er niet aan, nee...

Ik ben er niet aan gewend...

Op het niet kunnen drinken op straat, op je onzin

Ik kan er niet aan wennen dat je niet je mond houdt

Ik raak er niet zo aan gewend

Ik kan niet wennen aan zo'n snelheid

Op het moment van denken een beetje

Ik kan niet wennen aan zoveel klootzak met wat

Ik kan niet wennen aan zoveel perverse politie

Ik kan er niet aan wennen, vertel me wie je nu vertrouwt

Ik raak niet gewend aan kijken en zij ook niet

Ook niet dat het goed met me gaat

Ik kan er niet aan wennen dat de halve wereld vredig naar bed gaat

En in de andere helft sterven de kinderen bij duizenden

Nee, ik kan er niet aan wennen

Ik kan er niet aan wennen dat ik mijn vrijheid probeer te beperken

Dat is mij bij de geboorte gegeven door mijn moeder, mijn vader

Ik kan er niet aan wennen dat ik niet voor iedereen een huis heb

Wanneer de aarde niemands ballen is

Het behoort toe aan degene die erin is geboren, opgegroeid, woonde en werkte

Ik kan er niet aan wennen dat ik moet betalen om daar begraven te worden!

Wij zijn, zodat ze ons opsluiten

Ik ben je demagogie niet gewend

Naar je val, je leugen

De beste acteurs komen samen in de politiek

Ik kan niet wennen aan het leven zonder zon

Ik kan niet wennen aan het leven zonder zon

En waar ik wil, doe ik een dutje

Ik geef een feestje, maar blijf weg

Dat ik niet kan wennen aan valse schijn

En ik kan je slaan met een open hand

Ik kan er niet aan wennen dat mensen me bevelen willen geven

Bestelling tegen bestelling, wanorde

Mijn leven ontwrichten Ik vind de volgorde die ik niet had

En ik loop naar voren

Mijn pad is niet op de weg getekend

Hij heeft geen voetafdrukken, hij gaat cross country

Het gaat cross country, het gaat cross country

Mijn pad is niet op de weg getekend

Hij heeft geen voetafdrukken, hij gaat cross country

Het gaat cross country, het gaat cross country

En hoewel ik niet zo gewend ben aan zoveel ondergeschiktheid

Zie dat het voor ons allemaal moeilijk is om dit en dat te weten

Op zoveel slechte phono, op zoveel gebrek aan communicatie tussen jou en mij

Tussen jou en mij

Ik kan er niet aan wennen dat ik niet zie dat de macht in onze handen ligt,

maar we sluiten onze ogen

En we zuigen op het vergif dat ze ons geven, nee, nee, nee

Ik kan niet wennen aan zoveel stront in de velden

Aan zoveel klootzakken die vanaf de boot zuigen

De snuit in een andere feeder plaatsen

Terwijl ze de hunne heel hebben

Ik raak er niet zo aan gewend, ik raak er niet zo aan gewend

Ik kan niet wennen aan zoveel, aan zoveel verticale dood

Mijn pad is niet op de weg getekend

Hij heeft geen voetafdrukken, hij gaat cross country

Het gaat door het land, het gaat door het land...