Flores do mal - Barão Vermelho

Não me atire no mar de solidão

Você tem a faca, o queijo e meu coração nas mãos

Não me retalhe em escândalos

Nem tão pouco cobre o perdão

Deixe que eu cure a ferida dessa louca paixão

Que acabou feito um sonho

Foi o meu inferno, foi o meu descanso

A mesma mão que acaricia, fere e sai furtiva

Faz do amor uma história triste

O bem que você me fez nunca foi real

Da semente mais rica, nasceram flores do mal

Não me atire no mar de solidão

Você tem a faca, o queijo e meu coração nas mãos

Não me retalhe em escândalos

Nem tão pouco cobre o perdão

Deixe que eu cure a ferida dessa louca paixão

Não me esqueça por tão pouco

Nem diga adeus por engano

Mas é sempre assim

A mesma mão que acaricia, fere e sai furtiva

Faz do amor uma história triste

O bem que você me fez nunca foi real

Da semente mais rica, nasceram flores do mal

Gooi me niet in de zee van eenzaamheid

Je hebt het mes, de kaas en mijn hart in handen

Breek me niet in schandalen

Het dekt evenmin vergeving

Laat me de wond van deze gekke passie genezen

Dat bleek een droom te zijn

Het was mijn hel, het was mijn rust

Dezelfde hand die streelt, pijn doet en naar buiten sluipt

Het maakt liefde een droevig verhaal

Het goede dat je voor me deed was nooit echt

Uit het rijkste zaad werden slechte bloemen geboren

Gooi me niet in de zee van eenzaamheid

Je hebt het mes, de kaas en mijn hart in handen

Breek me niet in schandalen

Het dekt evenmin vergeving

Laat me de wond van deze gekke passie genezen

Vergeet me niet voor zo weinig

Zeg niet eens per ongeluk vaarwel

Maar het is altijd zo

Dezelfde hand die streelt, pijn doet en naar buiten sluipt

Het maakt liefde een droevig verhaal

Het goede dat je voor me deed was nooit echt

Uit het rijkste zaad werden slechte bloemen geboren