Il giardino del mago - Banco Del Mutuo Soccorso

Da bambino ci montavo su

Al cavallo con la testa in giù

Galoppavo senza far rumore

Gli zoccoli di legno che volavano sui fiori

Non sciupavano i colori

Stan cantando al mio funerale

Chi mi piange forse non lo sa

Che per anni ho cercato me

E passo dopo passo con le spine ormai nei piedi

Tanto stanco, stanco

Io sono arrivato nel giardino del mago

Dove dietro ogni ramo crocifissi ci sono

Gli ideali dell’uomo

Grandi idee invecchiate nel giardino del mago

Io sto appeso ad un ramo dentro un quadro che balla

Sotto un chiodo nell’aria

Sono là che ho bisogno di carezze umane più di te

E il tempo va, il tempo va passa

E il tempo va, il tempo va passa e va

E tu che fai, e tu che fai e tu

E tu che fai, e tu che fai che fai?

Sono finito ormai quaggiù

Ma vieni via ma vieni via vieni via!

Non posso tornare resterò

Se resterai se resterai che farai?

Ogni creatura del giardino del mago

Vive tutto il suo tempo dentro in un albero cavo

C'è chi ride chi geme

Chi cavalca farfalle

Chi conosce i futuri

Chi comanda alle stelle come un re

Comanda le stelle, comanda le stelle

Comanda le stelle, comanda le stelle

Ma chi è che comanda da sé

Com'è strano oggi il sole

Non si fa scuro

Chissà perché

Forse la sera non verrà

A uccidermi ancora

Ha avuto pietà solo ora

Per pietà della mia mente che se ne va

Il giorno aspetterà

Per me si fermerà un po' di più

Vedo già foglie di vetro

Alberi e gnomi corrersi dietro

Torte di fiori e intorno a me

Leggeri cigni danzano

A che serve poi la realtà

Coi capelli sciolti al vento

Io dirigo il tempo

Il mio tempo là

Negli spazi dove morte non ha domini

Dove l’amore varca i confini

E il servo balla con il re

Corona senza vanità

Eterna è la strada che va

Als kind reed ik er al op

Naar het paard met het hoofd naar beneden

Ik galoppeerde stilletjes

De houten klompen die over de bloemen vlogen

Ze hebben de kleuren niet verpest

Ze zingen op mijn begrafenis

Degenen die om mij huilen, weten het misschien niet

Dat ik al jaren naar mezelf op zoek ben

En stap voor stap met de doornen nu in de voeten

Zo moe, moe

Ik ben aangekomen in de tuin van de goochelaar

Waar achter elke tak kruisbeelden zijn

De idealen van de mens

Geweldige ideeën gerijpt in de tuin van de goochelaar

Ik hang aan een tak in een dansend schilderij

Onder een spijker in de lucht

Ik ben daar dat ik meer menselijke strelingen nodig heb dan jij

En de tijd gaat voorbij, de tijd gaat voorbij

En de tijd gaat voorbij, de tijd gaat voorbij en gaat voorbij

En wat ben je aan het doen, en wat ben je aan het doen en jij

Wat ben je aan het doen, wat ben je aan het doen?

Ik ben hier beneden nu klaar

Maar kom weg, maar kom weg, kom weg!

Ik kan niet terug, ik blijf?

Als je blijft als je blijft, wat ga je dan doen?

Elk wezen uit de tuin van de tovenaar

Hij leeft al zijn tijd binnen in een holle boom

Er zijn mensen die lachen en mensen die kreunen

Wie rijdt er op vlinders

Wie kent de toekomst

Wie beveelt de sterren als een koning

Beveel de sterren, beveel de sterren

Beveel de sterren, beveel de sterren

Maar wie is de baas over zichzelf?

Hoe vreemd is de zon vandaag

Het wordt niet donker

ik vraag me af waarom

Misschien komt de avond niet

Om me weer te vermoorden

Hij had nu pas medelijden

Voor medelijden van mijn geest gaat dat weg

De dag zal wachten

Bij mij stopt het nog even

Ik zie al glazen bladeren

Bomen en kabouters rennen achter elkaar aan

Bloementaarten en om mij heen

Lichte zwanen dansen

Wat is het nut van de realiteit?

Met haar haren in de wind

ik beheer de tijd

Mijn tijd daar

In de ruimtes waar de dood geen domein heeft

Waar liefde grenzen overschrijdt

En de dienaar danst met de koning

Kroon zonder ijdelheid

Eeuwig is de weg die gaat