E mi viene da pensare - Banco Del Mutuo Soccorso

E mi viene da pensare

all’entusiasmo cresciuto per strada

quasi un dovere giocarsi tutto in un colpo solo.

E mi sentivo tanto geniale

come un’idea che non puoi fermare.

E mi viene da pensare

a quante volte ho scritto canzoni

con la mano piena di rabbia e di convinzioni.

E l’impossibile era normale

come un’idea che non puoi cambiare.

E mi viene da pensare

a questo vento di primavera

fiore selvaggio che cresce tra i sassi

è come un’idea che non puoi fermare

che non puoi, non vuoi fermare.

Forse è soltanto un’idea che nasce male

forse è un’idea che cresce male

ma la primavera è inesorabile.

En het zet me aan het denken

aan het enthousiasme dat groeide op straat

bijna een plicht om alles in één klap uit te spelen.

En ik voelde me zo briljant

als een idee dat je niet kunt stoppen.

En het zet me aan het denken

hoe vaak heb ik liedjes geschreven?

met een hand vol woede en overtuigingen.

En het onmogelijke was normaal

als een idee dat je niet kunt veranderen.

En het zet me aan het denken

naar deze lentewind

wilde bloem die tussen de stenen groeit

het is als een idee dat je niet kunt stoppen

dat je niet kunt, je niet wilt stoppen.

Misschien is het gewoon een slecht geboren idee

misschien is het een idee dat slecht groeit

maar de lente is onverbiddelijk.