Гляжу в озёра синие - Балаган Лимитед

Гляжу в озёра синие,

В полях ромашки рву,

Зову тебя Россиею,

Единственной зову.

Спроси, переспроси меня —

Милее нет земли.

Меня здесь русским именем

Когда-то нарекли.

Гляжу в озёра синие,

В полях ромашки рву,

Зову тебя Россиею,

Единственной зову.

Не знаю счастья большего,

Чем жить одной судьбой:

Грустить с тобой, земля моя

И праздновать с тобой.

Красу твою не старили

Ни годы, ни беда,

Иванами да Марьями

Гордилась ты всегда.

Не все вернулись соколы —

Кто жив, а кто убит…

Но слава их высокая

Тебе принадлежит.

Красу твою не старили

Ни годы, ни беда,

Иванами да Марьями

Гордилась ты всегда.

Не знаю счастья большего,

Чем жить одной судьбой:

Грустить с тобой, земля моя

И праздновать с тобой.

Ik kijk in de blauwe meren,

In de velden van kamille sloot ik,

Ik noem je Rusland

De enige oproep.

Vraag, vraag me nog eens

Er is geen dierbaarder land.

Ik hier bij Russische naam

Een keer gebeld.

Ik kijk in de blauwe meren,

In de velden van kamille sloot ik,

Ik noem je Rusland

De enige oproep.

Ik weet niet meer geluk

Leef dan een lot:

Om verdrietig te zijn met jou, mijn land

En vier het samen met jou.

Je schoonheid is niet verouderd

Noch jaren, noch moeite,

Ivanami da Maryami

Je was altijd trots.

Niet alle valken keerden terug -

Wie leeft nog en wie is dood...

Maar hun glorie is hoog

Het is van jou.

Je schoonheid is niet verouderd

Noch jaren, noch moeite,

Ivanami da Maryami

Je was altijd trots.

Ik weet niet meer geluk

Leef dan een lot:

Om verdrietig te zijn met jou, mijn land

En vier het samen met jou.