Nordwestschlagzeilen - AZAD, Chabs

Wir treten Türen ein, hinter denen Schmocks reden und Lügen führ'n schein'

Quälen und berühren keinen, immer nur Dreck erzählen genügt Keinem

Das muss erregen, zum Spüren sein

Wir leben von kühlen Stylen, legen Gefühl rein

Auf Wegen, die führen einen durch bewegende Lyrikzeilen

Die dürften jeden von denen draußen rannehmen, die es wirklich net peilen

Wir erteilen Laien 'ne Lektion

Mit bösen Styles und geilen Reimen am Microphon

In anderen Dimensionen schießen wir Worte wie Munition über Produktionen auf

uns’rer Mission

Mit krassen Aktionen sorgen wir für Massenkonfusion

Durch Satzkonstruktionen, die wir vertonen ohne uns zu schonen

In der 36ten Rapkammer, wo wir im Affekt wandern

Unser’n Respekt sammeln, direkt entflammen und

Einschlagen wie 'n Hammer

Wir bringen die Scheiße auf den Punkt

Fackeln net lange und machen net rum

Tight wie Zwangsjacken auf Takten mit Schwung

Geh in Deckung, wenn wir das Mic checken

Oder ihr werdet einstecken

Denn wir holen aus mit Reimketten aus Mainhattan

Die jeden Feind plätten

Es gibt kein Retten, wenn Azad und Chabs

Bis zum ende den Nordwesten representen

Signale beenden die Qualen

Durch fade Maden, die dem Wahren schaden

Wir bringen klare Taten und schlagen mit harten Phrasen

Die komatisieren, wenn wir unseren Flow aktivieren

Und agieren mit hochtechnischen Stilen, die wie Viren infizieren

Wir schwärmen aus und geben’s jedem wie er’s braucht

Von allen Seiten und Lagen

Sterben nie aus und rocken unter Tage wie Kakerlaken

Nordwestschlagzeilen, jedes Wort fetzt, weil wir hart feilen

Ihr Schmocks verreckt nach unserem Mordstext

Weil er sofort flasht und keine Fragen bleiben

Wir hageln mit Reim’n, sagen was wir meinen

Graben und schreiben, bestrafen die, die biten

Und haften stets für unsere Scheiben

Nordwestschlagzeilen, jedes Wort fetzt, weil wir hart feilen

Ihr Schmocks verreckt nach unserem Mordstext

Weil er sofort flasht und keine Fragen bleiben

Wir hageln mit Reim’n, sagen was wir meinen

Graben und schreiben, bestrafen die, die biten

Und haften stets für unsere Scheiben

Ihr habt ordentlich Beef, Nordi MC’s battlen raw wie die Chiefs

Und sichern präzise Defensive, schießen und gehen auf Angriff

Weil jeder kleine Fake dran ist auf unserem steinigen Weg, der ein Kampf ist

Mit schwerem Druck, ihr Schmocks

Unser Herz pumpt die Schocks für was And’res

Wenn’s bumbt und bebt, uns bewegt

Kunst die prägt, die in Brand ist

Wir schlagen ein mit Schlagzeilen für

Jeden Wichser, was bekannt ist

Und du weißt, dass unsere Scheiße die dickste im Land ist

Dich fickt und misshandelt, bis du nicht mehr blickst

Ob du 'ne Frau oder 'n Mann bist

Du taumelst und stammelst mit Pipi in den Augen

Weil ich dich anpiss

Unser Haufen ist amtlich und rammt dich tiefer als Atlantis

Spann nicht den Bogen zu weit

Denn dazu sind deine Hoden zu klein

Ich steck' dich ein mit Hammerreimen

Ich schick dich heim zu Mama wein'!

Was?

Weil wir Wert drauf legen, verstärkt Berg rauf gehn

Nicht verkehrt Lauf nehmen, seh’n Schmocks, die sehr laut reden

Entehrt aufgeben, begehrt abheben

Seid gelehrt, unser Werk wird mit Herz aufleben

Scherz dagegen sind die in Medien sich verbreiten und schädigen,

geleitet an Fäden, denn sie Ewigkeiten unterlegen sind

Und deswegen geben Kollegen verlegen das Mikrophon ab

Wenn wir treten und gehen

Schreiben und biten Zeilen statt zu überlegen

Und an Styles zu feilen, die Genicke brechen, die kicken und flashen

Verstricken und flechten wie besessen

Wenn wir 'n Dicken smashen, läuft unser Geist heiß

Und den Meisten Meilen vorraus

Auch wenn ihr schreit und posaunt

«Competition is none», ich geb' euch mein Wort drauf

Nordwestschlagzeilen, jedes Wort fetzt, weil wir hart feilen

Ihr Schmocks verreckt nach unserem Mordstext

Weil er sofort flasht und keine Fragen bleiben

Wir hageln mit Reim’n, sagen was wir meinen

Graben und schreiben, bestrafen die, die biten

Und haften stets für unsere Scheiben

Nordwestschlagzeilen, jedes Wort fetzt, weil wir hart feilen

Ihr Schmocks verreckt nach unserem Mordstext

Weil er sofort flasht und keine Fragen bleiben

Wir hageln mit Reim’n, sagen was wir meinen

Graben und schreiben, bestrafen die, die biten

Und haften stets für unsere Scheiben

We trappen deuren in, waarachter Schmocks praten en leugens leiden tot de schijn

Martelen en niemand aanraken, alleen vuil vertellen is voor niemand genoeg

Dat moet je prikkelen, je moet het voelen

We gedijen op coole stijlen, stoppen er gevoelens in

Op paden die je door bewegende dichtregels leiden

Ze zouden iedereen van buiten moeten uitschakelen die het echt niet accepteert

Wij leren leken een lesje

Met slechte stijlen en geweldige rijmpjes op de microfoon

In andere dimensies schieten we woorden als munitie boven producties

onze missie

Met flagrante acties veroorzaken we massale verwarring

Door zinsconstructies die we op muziek zetten zonder onszelf te sparen

In de 36e rapkamer, waar we ronddwalen in affect

Verzamel ons respect, ontsteek direct en

Slaan als een hamer

We krijgen de shit recht

Steek het niet te lang in de fik en loop niet rond

Strak als dwangbuizen op tralies met schommel

Zoek dekking terwijl we de microfoon controleren

Of je neemt het

Omdat we eruit komen met rijmende kettingen uit Mainhattan

Wie maakt elke vijand plat?

Er is geen redding als Azad en Chabs

Vertegenwoordig het noordwesten tot het einde

Signalen maken een einde aan de pijn

Door smakeloze maden die de waarheid schaden

We brengen duidelijke actie en slaan met harde zinnen

Ze comatiseren wanneer we onze stroom activeren

En handel met zeer technische stijlen die infecteren als virussen

We zwermen uit en geven iedereen wat ze nodig hebben

Van alle kanten en posities

Sterf nooit uit en rock ondergronds als kakkerlakken

Noordwest-koppen, elk woord scheurt, omdat we hard aan het archiveren zijn

Jullie Schmocks sterven van onze moordtekst

Omdat het meteen knippert en er geen vragen blijven

We begroeten met rijmpjes, zeggen wat we bedoelen

Graaf en schrijf, straf degenen die bijten

En wij zijn altijd aansprakelijk voor onze ruiten

Noordwest-koppen, elk woord scheurt, omdat we hard aan het archiveren zijn

Jullie Schmocks sterven van onze moordtekst

Omdat het meteen knippert en er geen vragen blijven

We begroeten met rijmpjes, zeggen wat we bedoelen

Graaf en schrijf, straf degenen die bijten

En wij zijn altijd aansprakelijk voor onze ruiten

Je hebt veel rundvlees, de strijd van Nordi MC is rauw zoals de Chiefs

En zorg voor een nauwkeurige verdediging, schiet en val aan

Omdat elke kleine nep een bocht heeft op onze rotsachtige weg, wat een strijd is

Met zware druk, schmocks

Ons hart pompt de schokken voor iets anders

Als het bonkt en beeft, ontroert het ons

Kunst die vorm geeft, die in brand staat

We raken er een met koppen voor

Elke klootzak bekend

En je weet dat onze shit de slechtste van het land is

Neukt en misbruikt je totdat je stopt met zoeken

Of je nu een vrouw of een man bent

Je wankelt en stamelt met plas in je ogen

Omdat ik je kwaad maak

Ons stel is officieel en zal je dieper rammen dan Atlantis

Strek de boog niet te ver uit

Omdat je testikels daar te klein voor zijn

Ik zal je in de zak steken met hamerrijmpjes

Ik stuur je naar huis, mama huilen'!

Wat?

Omdat we het waarderen, ga je vaker bergopwaarts

Ren niet de verkeerde kant op, zie Schmocks heel hard praten

Geef onteerd op, vertrek met verlangen

Wees geleerd, ons werk zal leven met het hart

Grappen, aan de andere kant, zijn degenen die zich verspreiden en schade toebrengen in de media,

geleid door draden, want ze zijn inferieur aan de eeuwigheid

En daarom geven collega's uit schaamte de microfoon op

Als we trappen en lopen

Schrijf en vraag regels in plaats van te denken

En om te werken aan stijlen die nekken breken, die kick en flash

Obsessief breien en vlechten

Wanneer we een dikke man slaan, worden onze geesten warm

En mijlen voorsprong op de meeste

Zelfs als je schreeuwt en trompet

"Concurrentie is geen", ik geef je mijn woord erover

Noordwest-koppen, elk woord scheurt, omdat we hard aan het archiveren zijn

Jullie Schmocks sterven van onze moordtekst

Omdat het meteen knippert en er geen vragen blijven

We begroeten met rijmpjes, zeggen wat we bedoelen

Graaf en schrijf, straf degenen die bijten

En wij zijn altijd aansprakelijk voor onze ruiten

Noordwest-koppen, elk woord scheurt, omdat we hard aan het archiveren zijn

Jullie Schmocks sterven van onze moordtekst

Omdat het meteen knippert en er geen vragen blijven

We begroeten met rijmpjes, zeggen wat we bedoelen

Graaf en schrijf, straf degenen die bijten

En wij zijn altijd aansprakelijk voor onze ruiten