Outside - Aviators

It is my own home’s affliction

Behind bars within a cage

I’ve been marked the plague’s possession

And I’ve been locked in for days

There’s a ruckus in the streets

Those I begged to stay inside

Soon the noise gives way to silence

For a moonlit lullaby

Oh my mind

Oh my mind

Thoughts are fleeting all the time

I feel bones begin to splinter

As my fever starts to climb

Who’s to blame

Who’s to blame

For the blood that wrought this shame

Now my ears have started ringing

To a symphony of pain

My blood’s contagion

Brings transformation

But all I want before the doom

Is to see the streets outside this room

Don’t leave me waiting

My lantern’s fading

And I won’t be awake to see

The monster that becomes of me

Let me see the sky one last time

Come home and take me outside

Het is de aandoening van mijn eigen huis

Achter tralies in een kooi

Ik ben gemarkeerd als bezit van de pest

En ik zit al dagen opgesloten

Er is een rel in de straten

Degenen die ik smeekte om binnen te blijven

Al snel maakt het geluid plaats voor stilte

Voor een slaapliedje bij maanlicht

Oh mijn geest

Oh mijn geest

Gedachten zijn de hele tijd vluchtig

Ik voel dat botten beginnen te versplinteren

Terwijl mijn koorts begint te stijgen

Wie heeft de schuld?

Wie heeft de schuld?

Voor het bloed dat deze schande veroorzaakte

Nu beginnen mijn oren te rinkelen

Naar een symfonie van pijn

De besmetting van mijn bloed

Brengt transformatie

Maar alles wat ik wil voor de ondergang

Is om de straten buiten deze kamer te zien

Laat me niet wachten

Mijn lantaarn vervaagt

En ik zal niet wakker zijn om te zien

Het monster dat van mij wordt

Laat me nog een laatste keer de lucht zien

Kom naar huis en neem me mee naar buiten