Let There Be Fire - Aviators, Miracle Of Sound

Unleashed by a meeting of fate

A knight comes along as I wait

A desperate cry, the mantle of «chosen"passed on

So where would I even begin?

A saint in a valley of sin

Both above and below, the might of the gods is long gone

Hollowed life, new rebirth

Set forth a soldier consumed by the earth

Burdened down, last to die

Laden with monstrous souls deep inside

Sacrificed into flame

Now fed as kindling they all burn the same

With warmth to stave off the end

I’ll quench the cinders' desire

To let there be fire again

Where light shines above the abyss

I’ll pass through the darkening mists

At the toll of the bells, I’ll rise to face legends divine

But where are the guardians now?

Our idolized sun has burned out

His throne left to ash, and his legacy soon to be mine

I’m a shadow apart

Passed through time and the dark

From a treacherous start

To the ember’s last spark

Like a moth to the flame

I’ve wandered too close to come home

I’m ready now, ready for

Knights burned away

From the sun’s glory days

Lifeless ashes give way

To this lone wolf, afraid

I will carry the light

And build on the pyres with my bones

Ontketend door een ontmoeting van het lot

Een ridder komt langs terwijl ik wacht

Een wanhopige kreet, de mantel van "uitverkoren" doorgegeven

Dus waar zou ik beginnen?

Een heilige in een vallei der zonde

Zowel boven als onder is de macht van de goden al lang voorbij

Uitgehold leven, nieuwe wedergeboorte

Stel een soldaat voor die door de aarde wordt verteerd

Belast, laatste om te sterven

Beladen met monsterlijke zielen diep van binnen

Opgeofferd in vlam

Nu gevoed als aanmaakhout branden ze allemaal hetzelfde

Met warmte om het einde af te wenden

Ik zal het verlangen van de sintels doven

Om weer vuur te laten zijn

Waar licht schijnt boven de afgrond

Ik ga door de donkere mist

Als de klok luidt, sta ik op om goddelijke legendes onder ogen te zien

Maar waar zijn de bewakers nu?

Onze verafgoodde zon is opgebrand

Zijn troon werd verlaten om te associëren, en zijn erfenis zal binnenkort van mij zijn

Ik ben een schaduw apart

Door de tijd en het donker gegaan

Van een verraderlijke start

Naar de laatste vonk van de sintel

Als een mot voor de vlam

Ik ben te dichtbij afgedwaald om thuis te komen

Ik ben nu klaar, klaar voor

Ridders zijn weggebrand

Uit de gloriedagen van de zon

Levenloze as maakt plaats

Aan deze eenzame wolf, bang

Ik zal het licht dragen

En bouw op de brandstapels met mijn botten