Angel of the Dark - Aviators

Snow capped skies

Standing by while cities

Perish in the reaches of the deep

Bloodlines fall

Lost it all, the pain of

Severing the bond we had as three

Here in a sanctum long abandoned

Unto the tinder falls a spark

I have a holy call to answer

To be an angel of the dark

So I will pray for death to take you

With my own cold and weary hands

And you’ll arise reborn of ashes

Before the fire fades again

Close your eyes

Fire must die, and I will

Reap your embered spirit to survive

Let us rest

Never test the darkness

Keeping our own winter dream alive

Here in a sanctum long abandoned

Unto the tinder falls a spark

I have a holy call to answer

To be an angel of the dark

So I will pray for death to take you

With my own cold and weary hands

And you’ll arise reborn of ashes

Before the fire fades again

One chosen path

A silent, tranquil

End without the purging fire

Fade to black like our desire

You’ve come too far

Unkindled like

I was before I saw the answer

To our rotting, hollow cancer

Now you have seen the father’s anguish

Atop a painted glacier’s peak

You’ve heard the tales of ash before you

From timeless legends that they speak

If you can listen now to reason

Then take the whispers to the heart

Forget this cold and black consumption

Forget this angel of the dark

Here in a sanctum long abandoned

Unto the tinder falls a spark

I have a holy call to answer

To be an angel of the dark

So I will pray for death to take you

With my own cold and weary hands

And you’ll arise reborn of ashes

Before the fire fades again

Met sneeuw bedekte luchten

Stand-by terwijl steden

Verdwijn in de uithoeken van de diepte

Bloedlijnen vallen

Alles kwijt, de pijn van

Het verbreken van de band die we hadden als drie

Hier in een heiligdom dat lang verlaten was

Op de tondel valt een vonk

Ik heb een heilige oproep om te beantwoorden

Een engel van het duister zijn

Dus ik zal bidden dat de dood je meeneemt

Met mijn eigen koude en vermoeide handen

En je zult herrijzen uit as

Voordat het vuur weer dooft

Sluit je ogen

Vuur moet sterven, en ik zal

Oogst je ingebedde geest om te overleven

Laten we rusten

Test nooit de duisternis

Onze eigen winterdroom levend houden

Hier in een heiligdom dat lang verlaten was

Op de tondel valt een vonk

Ik heb een heilige oproep om te beantwoorden

Een engel van het duister zijn

Dus ik zal bidden dat de dood je meeneemt

Met mijn eigen koude en vermoeide handen

En je zult herrijzen uit as

Voordat het vuur weer dooft

Een gekozen pad

Een stille, rustige

Eindig zonder het zuiverende vuur

Vervaag naar zwart zoals ons verlangen

Je bent te ver gekomen

Onontstoken zoals

Ik was voordat ik het antwoord zag

Naar onze rottende, holle kanker

Nu heb je de angst van de vader gezien

Bovenop een geschilderde gletsjerpiek

Je hebt de verhalen van ash eerder gehoord

Van tijdloze legendes die ze spreken

Als je nu kunt luisteren om te redeneren

Breng het gefluister dan naar het hart

Vergeet dit koude en zwarte verbruik

Vergeet deze engel van het duister

Hier in een heiligdom dat lang verlaten was

Op de tondel valt een vonk

Ik heb een heilige oproep om te beantwoorden

Een engel van het duister zijn

Dus ik zal bidden dat de dood je meeneemt

Met mijn eigen koude en vermoeide handen

En je zult herrijzen uit as

Voordat het vuur weer dooft